Υπάρχει μια ιστορία για τρεις φυλακισμένους σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι. Οι δύο από αυτούς ήταν έξυπνοι αλλά ο τρίτος δεν ήταν και τόσο έξυπνος. Κάθε μέρα, όταν τους κατέβαζαν το φαγητό στο σκοτεινό μπουντρούμι, ο τρίτος άνδρας ψηλαφούσε τα σκεύη, έσπαζε το πιάτο και κοβόταν με το μαχαίρι. Ένας από τους έξυπνους άνδρες τον βοηθούσε μαθαίνοντάς του μια ρουτίνα για να χειριστεί το σκοτάδι, αλλά επειδή το φαγητό τους το παρουσίαζαν με διαφορετικό τρόπο κάθε μέρα πάντα μπερδεύονταν. Ο άλλος φυλακισμένος είπε τότε, «Ας κάνουμε μια τρύπα στον τοίχο για να αφήσουμε μια ακτίνα φωτός να μπει μέσα κι έτσι θα μπορέσει να δει και να φάει χωρίς βοήθεια».
Η Καμπαλά αφορά το φως. Το βασικό της μήνυμα είναι ότι έχουμε την δύναμη να αυξήσουμε το πνευματικό φως στον κόσμο ή να το μειώσουμε. Όλες μας οι πράξεις, οι λέξεις και οι σκέψεις ελέγχουν τον διακόπτη που ανεβάζει την ένταση του φωτός ή την κατεβάζει.
Ποιά είναι η δύναμη του φωτός; Όταν ανάβουμε το φως στο δωμάτιό μας μας επιτρέπει να δούμε αυτά που υπάρχουν εκεί. Αλλιώς ψηλαφίζουμε στο σκοτάδι, χτυπάμε πάνω σε πράγματα, κοπανάμε το γόνατό μας και πέφτουμε πάνω στους τοίχους. Το ίδιο ισχύει και για το πνευματικό φως. Χωρίς αυτό, ο πνευματικός μας κόσμος είναι σκοτεινός. Χωρίς πνευματικό φως δεν δεν μπορούμε να δούμε την αγάπη ακόμα και αν βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Χτυπάμε πάνω σε ανθρώπους που μας αγαπάνε. Πατάμε πάνω σε ψυχές. Προσπερνάμε σημαντικές στιγμές. Και δεν έχουμε καμμία αίσθηση κατεύθυνσης.
Σύμφωνα με την Καμπαλά κάποιος που έχει πρόσβαση μόνο στο φυσικό φως ζει στον Κόσμο του Κέλυφους ή «της Φλούδας» που ονομάζεται «Ολάμ Ακλιπότ». Βλέπει μόνο τα φυσικά πράγματα, αυτά που είναι εξωτερικά κι επιφανειακά. Η φλούδα όμως είναι μόνο το εξωτερικό τμήμα του φρούτου κι επομένως είναι δευτερεύον. Αν βλέπουμε μόνο το κέλυφος ή την φλούδα συγχέουμε το περίβλημα με το αληθινό περιεχόμενο. Εντυπωσιαζόμαστε με την συσκευασία και χάνουμε το αληθινό περιεχόμενο.
Η Καμπαλά μας διδάσκει τα μυστικά πως να προσεγγίσουμε το πνευματικό φως που μας επιτρέπει να δούμε τι υπάρχει μέσα. Δεδομένου ότι αυτό που βλέπουμε είναι κι αυτό που παίρνουμε, όταν θέλουμε να πάρουμε το αιώνιο πνευματικό δώρο που βρίσκεται «κρυμμένο» σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να αυξήσουμε το πνευματικό φως για να δούμε και να εισέρθουμε. Ο φυσικός κόσμος είναι μόνο η συσκευασία, αλλά ποιο δώρο κρύβει μέσα του;
Ποιό είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσατε ποτέ να δώσετε ή να πάρετε; Η Παρουσία. Όχι «τα δώρα» αλλά η «Παρουσία». Όταν σκέπτομαι την παιδική μου ηλικία, η πιο πολύτιμή μου ανάμνηση είναι της μητέρας μου να κάθεται στο κρεβάτι μου και να μου διαβάζει την Κοκκινοσκουφίτσα. Τι είναι το τόσο φοβερό σ’ αυτό; Οι γονείς μου μου έκαναν πολλά δώρα. Μου πήραν ένα καταπληκτικό τραινάκι και πολλά άλλα παιχνίδια. Αλλά αυτά χάλασαν και δεν σημαίνουν και πολλά σε μένα σήμερα. Αυτό που πραγματικά ακόμα φυλάω σαν θησαυρό και συνεχίζω να απολαμβάνω είναι αυτές οι πολύτιμες στιγμές όταν ήξερα ότι η μητέρα μου βρισκόταν εκεί για μένα. Δεν ενδιαφερόταν για την Κοκκινοσκουφίτσα ή για την Χιονάτη. Καμμιά φορά δεν διάβασε αυτές τις ιστορίες για τον εαυτό της. Η μητέρα μου συγκέντρωνε όλη την ύπαρξή της σε εκείνες τις στιγμές και ήταν εκεί για μένα ολοκληρωτικά. Μου έδωσε το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς, την Παρουσία της.
Τι είναι η «Παρουσία»; Η «Παρουσία» είναι σαν το κέικ σοκολάτας. Δεν μπορώ να σας πω με τι μοιάζει η γεύση του. Θα μάθετε πόσο νόστιμο είναι μόνο όταν το γευτείτε από μόνοι σας. Θα μπορούσα να σας πω ποια είναι τα υλικά, αλλά το κέικ είναι περισσότερο από το άθροισμα των υλικών του. Η «Παρουσία» είναι σαν το πράσινο χρώμα. Δεν μπορώ να σας πω με τι μοιάζει, αλλά όταν το δείτε θα ξέρετε. Θα μπορούσα να σας πω ότι είναι ένας συνδυασμός από μπλε και κίτρινο αλλά ακόμα κι αυτά είναι χρώματα που μπορούμε να τα γνωρίζουμε εμπειρικά. Και φυσικά ακόμα μετά που βλέπετε το μπλε και το κίτρινο, το πράσινο είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των τμημάτων του . Έτσι δεν μπορώ να σας πω τι είναι η «Παρουσία». Μπορώ να σας πω ότι τα συστατικά της είναι αγάπη, φροντίδα, σεβασμός, τιμιότητα, νόημα, ομορφιά, ευγένεια, εξυπνάδα και άλλα πολλά. Για να γνωρίζεις την «Παρουσία» πρέπει να την έχεις γευτεί.
Σύμφωνα με την Καμπαλά ο Θ-ός μας έπλασε και μας έβαλε σ’ αυτόν τον κόσμο για να μας δώσει το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί κανείς να φανταστεί: την «Θ-ία Παρουσία». Η Καμπαλά την ονομάζει «Σσεχινά». Η Θ-ία Παρουσία ή η «Σσεχινά» συμπληρώνει τα πάντα.
Αλλά πως ανάβουμε το φως που επιτρέπει στα μάτια της ψυχής μας να το δουν; Πως γινόμαστε δεκτικοί στο ύστατο δώρο της στοργικής παρουσίας του Θ-ού; Δίνοντας την στοργική μας παρουσία ο ένας στον άλλον έτσι ώστε να γίνουμε δεκτικοί στην Θ-ική Παρουσία. Κι όσο περισσότερο δίνουμε, τόσο περισσότερο παίρνουμε.
