Στο κατά Μάρκον ευαγγέλιο στο 1:40 διαβάζουμε:
"Και έρχεται σ' αυτόν [τον Ιησού] ένας λεπρός, παρακαλώντας τον, και γονατίζοντας μπροστά του, και λέγοντας του, ότι: Αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις…"
Και στο 9:21-23 διαβάζουμε:
"Και ρώτησε [ο Ιησούς] τον πατέρα του: Πόσος καιρός είναι αφότου του συνέβηκε αυτό; Και εκείνος είπε: από παιδί. Και πολλές φορές τον έριξε και σε φωτιά και στα νερά, για να τον εξολοθρεύσει. αλλά αν μπορείς, βοήθησε μας, δείχνοντας ευσπλαχνία επάνω μας. Και ο Ιησούς είπε σ' αυτόν: Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σε αυτόν που πιστεύει."
Και στις δυο περιπτώσεις, έχουμε κάποιο ταλαιπωρημένο άνθρωπο ο οποίος προσέρχεται στον Ιησού για βοήθεια, αρχίζοντας την πρόταση του με ένα "αν". Εντούτοις, το "αν" του καθενός ήταν διαφορετικό, όπως διαφορετική ήταν και η αντίδραση του Ιησού. Έτσι ο πρώτος έβαλε το "αν" στο "θέλεις". "ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ, ΜΠΟΡΕΙΣ". Αν ήθελε ο Ιησούς, αν ήταν θέλημα του Θεού να θεραπευτεί αυτός ο άνθρωπος, αν ο Κύριος το επιθυμούσε, δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία ότι μπορούσε να το κάνει. Αυτός ο άνθρωπος ήταν πεπεισμένος ότι αυτό που ζητούσε ήταν θέμα θελήματος και όχι ικανότητας του Κυρίου. Ποτέ δεν είναι το ζήτημα αν μπορεί ο Κύριος, αλλά αν θέλει. Πίστη δεν σημαίνει ότι πιστεύω ότι ο Κύριος θα κάνει κάτι που εγώ θέλω, αλλά Εκείνος μπορεί να μην θέλει. Σημαίνει ότι πιστεύω ότι αν ο Κύριος θέλει, τότε μπορεί. Η πίστη ρίχνει το βάρος στο θέλημα του Κυρίου και καθόλου στην ικανότητα Του, η οποία είναι δεδομένη. "ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ, ΜΠΟΡΕΙΣ". Ναι, το "αν" είναι πολύ σωστό. ΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ, ΜΠΟΡΕΙ. Μπορεί να μην έχεις ακριβή απάντηση σε ένα θέμα. Μπορεί να μην τα έχεις όλα ξεκάθαρα. Πήγαινε όμως στον Κύριο όπως ο λεπρός: με πίστη ότι αν Εκείνος θέλει, τότε σίγουρα μπορεί. Ζήτησε του να γίνει αυτό που Εκείνος θέλει, και δέξου το αποτέλεσμα σαν ερχόμενο από το δικό Του χέρι. Αυτός είναι ο τρόπος που ο Χριστός πήγε στον Πατέρα Του την νύχτα της Γεσθημανής
(Λουκ.22:41-42)
"Κι αυτός χωρίστηκε απ' αυτούς σε περίπου απόσταση βολής μιας πέτρας, και αφού γονάτισε, προσεύχονταν, λέγοντας: Πατέρα ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ, να απομακρύνεις από μένα τούτο το ποτήρι. Όμως, όχι το δικό μου θέλημα, ΑΛΛΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΣ ΓΙΝΕΙ".
"Κι αυτός χωρίστηκε απ' αυτούς σε περίπου απόσταση βολής μιας πέτρας, και αφού γονάτισε, προσεύχονταν, λέγοντας: Πατέρα ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ, να απομακρύνεις από μένα τούτο το ποτήρι. Όμως, όχι το δικό μου θέλημα, ΑΛΛΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΣ ΓΙΝΕΙ".
Ο Ιησούς ήξερε ότι δεν ήταν θέμα του Σατανά ή των Ιουδαίων η σταύρωση του. Αν ο Θεός ήθελε, μπορούσε να την αποφύγει. Πίνοντας το ποτήρι ήξερε ότι το έπαιρνε από το χέρι του Πατέρα ("Το ποτήρι που μου έδωσε Ο ΠΑΤΕΡΑΣ δεν θα το πιω;" (Ιωάν.18:11). Είχε προσευχηθεί γι' αυτό. Όταν προσεύχεσαι στον Κύριο και πιστεύεις ότι αν Εκείνος θέλει, μπορεί, αν αυτό για το οποίο προσεύχεσαι δεν γίνει, δεν είναι γιατί ο Θεός δεν σε άκουσε αλλά γιατί αυτό ήταν το θέλημα Του. Για κάθε τι το οποίο ζητάς στην προσευχή σου έχοντας πίστη ότι αν θέλει ο Κύριος μπορεί, να είσαι σίγουρος ότι αν είναι θέλημα του Κυρίου θα γίνει. Ο λεπρός έτσι πήγε στον Κύριο, με πίστη ότι αν ήταν θέλημα Του, τότε Εκείνος μπορούσε να τον θεραπεύσει, όπως και τελικά έγινε.
Εντούτοις, αυτό δεν συνέβη στην δεύτερη περίπτωση. Βλέπουμε αντίστοιχα έναν άνθρωπο σε ανάγκη, ο οποίος ξεκίνησε και αυτός την πρόταση του με ένα "αν". Ωστόσο, αυτό που ακολούθησε το δικό του "αν" ήταν εντελώς διαφορετικό από το "αν" του πρώτου. Έτσι το δικό του "αν" δεν ήταν "αν θέλεις, μπορείς" αλλά "ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ". "ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ!" Σε αντίθεση με τον πρώτο, αυτός ο άνθρωπος δεν έβαλε το βάρος στο θέλημα του Κυρίου αλλά στην ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ. Γι' αυτό και αυτό που ακολούθησε την φράση του, δεν ήταν η δράση του Κυρίου αλλά ο έλεγχος Του:
(Μάρκ. 9:23)
" ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑ"
" ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑ"
Ο Κύριος απάντησε στο "αν μπορείς" του ανθρώπου αυτού με ένα άλλο "ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ". "ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ!" Να πιστέψει τι; Ό,τι πίστεψε και ο άλλος, δηλαδή: "ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΥΡΙΕ, ΜΠΟΡΕΙΣ". Η απόσταση της πίστης από την απιστία είναι όση και η απόσταση του "αν θέλεις, μπορείς" από το "αν μπορείς". Στην πρώτη περίπτωση ο Κύριος, αν είναι θέλημα Του, ικανοποιεί το αίτημα. Στην δεύτερη όμως απαντά: "Αν μπορείς να πιστέψεις, τα πάντα είναι δυνατά στον πιστεύοντα". Όμως δεν σταματάει εκεί, αφήνοντας μας σε δύσκολη θέση, αλλά όταν κάτι είναι κατά το θέλημα του, προχωράει, βοηθώντας εκείνους που ειλικρινά τον ζητούν.
(Μάρκ. 9:24-27)
"Και αμέσως ο πατέρας του παιδιού, κράζοντας με δάκρυα, είπε: Πιστεύω, Κύριε. ΒΟΗΘΑ ΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΜΟΥ. Και ο Ιησούς βλέποντας ότι τρέχει προς τα εκεί κόσμος, επιτίμησε το ακάθαρτο πνεύμα, λέγοντας του: πνεύμα, άλαλο και κουφό, εγώ σε προστάζω: Βγες απ' αυτόν, και στο εξής μη μπεις ξανά μέσα του. Και το πνεύμα, αφού έκραξε, και τον έκανε να σπαράξει πολύ, βγήκε. και έγινε ως νεκρός, ώστε πολλοί έλεγαν ότι πέθανε. Ο Ιησούς, όμως πιάνοντας τον από το χέρι, τον σήκωσε. και σηκώθηκε."
"Και αμέσως ο πατέρας του παιδιού, κράζοντας με δάκρυα, είπε: Πιστεύω, Κύριε. ΒΟΗΘΑ ΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΜΟΥ. Και ο Ιησούς βλέποντας ότι τρέχει προς τα εκεί κόσμος, επιτίμησε το ακάθαρτο πνεύμα, λέγοντας του: πνεύμα, άλαλο και κουφό, εγώ σε προστάζω: Βγες απ' αυτόν, και στο εξής μη μπεις ξανά μέσα του. Και το πνεύμα, αφού έκραξε, και τον έκανε να σπαράξει πολύ, βγήκε. και έγινε ως νεκρός, ώστε πολλοί έλεγαν ότι πέθανε. Ο Ιησούς, όμως πιάνοντας τον από το χέρι, τον σήκωσε. και σηκώθηκε."
Ο Κύριος βοηθάει, γιατρεύει, ενισχύει. Δεν παραβλέπει όμως την απιστία. Αντιθέτως την ελέγχει, βοηθώντας στην πίστη κάθε ανθρώπου που ειλικρινά προστρέχει σ' Αυτόν. Έτσι γιάτρεψε το παιδί, όπως νωρίτερα τράβηξε τον ναυαγισμένο Πέτρο που βούλιαζε μέσα στα νερά της θάλασσας (Ματθ.14:28-31) και όπως επίσης βοήθησε τους τρομοκρατημένους μαθητές την νύχτα με την θύελλα (Μάρκ. 4:37-41). Φαντάζεστε, αλήθεια, να άφηνε τον Πέτρο να πνιγεί γιατί ολιγοπίστησε; Δεν τον άφησε όμως. Πρώτα του άπλωσε το χέρι και τον τράβηξε, και μετά τον έλεγξε για την ολιγοπιστία του. Ο Κύριος δεν θα διώξει ποτέ κανέναν που στρέφεται ειλικρινά σ' Αυτόν για βοήθεια. Αρκεί να στραφεί και να πει: "Κύριε, βοήθα με". Και ο Κύριος θα απλώσει το χέρι του. Δεν θα αφήσει καμιά ψυχή που τον ζητάει ειλικρινά να πνιγεί, έστω και αν η πίστη της είναι αδύναμη. Πραγματικά υπέροχος ο Κύριος! Δεν είναι θέμα ικανότητας, αλλά θελήματος Του. Είναι αυτό, το θέλημα Του, στο οποίο θα πρέπει να δίνουμε βάρος στις προσευχές μας. "ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ Κύριε, μπορείς". Αν όχι, "γενηθήτω το θέλημα σου". Το "Αν μπορείς Κύριε" είναι φράση απιστίας για την οποία ο άνθρωπος ελέγχθηκε. Όμως ακόμα και αν νιώθει κανείς ελάχιστη πίστη, ναυαγισμένος σαν τον Πέτρο, και στραφεί σ' Αυτόν, ο Κύριος δεν θα τον αφήσει να πνιγεί. Αρκεί να στραφεί σ' Αυτόν, και θα τον τραβήξει. Δεν θα αφήσει καμιά ψυχή που ειλικρινά ζητά την βοήθεια Του να χαθεί.
