Τις αστρικές οντότητες δεν πρέπει να τις φοβάται κανείς, γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να μας βλάψουν περισσότερο από ότι ήδη μας βλάπτουν . Οι οντότητες αυτές είναι ενέργειες, ενεργομορφές, σκεπτομορφές. Είναι συχνότητες ενέργειας. Η λαγνεία π.χ. έλκει διάφορες οντότητες του ίδιου κραδασμού, οι οποίες προσκολλώνται στο πεδίο του ατόμου. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες ενέργειες και συναισθήματα, όπως ο θυμός, η αυτολύπηση και ό,τι άλλο "αργό", αρνητικό λειτουργούμε. Οι οντότητες αυτές έλκονται από την ''οσμή'' που εκπέμπουν τα αρνητικά αυτά συναισθήματα. Με λίγα λόγια οι αρνητικές σκέψεις είναι αρνητική ενέργεια ή αλλιώς χαμηλός, αργός κραδασμός. Θα έχει τύχει σε πολλούς από σας να βρεθείτε σε κάποιο χώρο, σε κάποιο σπίτι, και να νιώσετε ξαφνικά βαρεμάρα και κόπωση. Αυτό συμβαίνει γιατί το μέρος αυτό ή το άτομο που σας προκαλεί χασμουρητό και βαρεμάρα, είναι μολυσμένο ενεργειακά, ο κραδασμός είναι χαμηλός, υπάρχει έλλειψη ενέργειας και πιθανόν αρνητικές οντότητες.
Αν για πολλά χρόνια λειτουργούμε με ένα τρόπο σκέψης, τότε ανάλογες οντότητες έλκονται, προσκολλώνται στο πεδίο μας και μας ρουφούν την ενέργεια. Επίσης κληρονομούμε πολλές τέτοιες οντότητες από την οικογένεια και το περιβάλλον, μέσα από τρόπους σκέψης. Με τα χρόνια συνηθίζει κανείς σ' αυτό τον κραδασμό και δεν το καταλαβαίνει πλέον. Αν όμως ξεκινήσουμε συστηματικά να κάνουμε διαλογισμό, τότε αυτές οι οντότητες αρχίζουν να διαλύονται. Αποβάλλονται σιγά-σιγά από το φως και την υψηλή ενέργεια που κατέρχεται. Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα αποκολληθούν τελείως από την αύρα μας. Αυτό μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε περίεργα, σαν κάτι να πέθανε μέσα μας, κάτι να λείπει, μέχρις ότου κλείσει η εσωτερική πληγή και συντονιστούμε σε νέο επίπεδο κραδασμού.
Με λίγα λόγια, με τον διαλογισμό, το γρήγορο θα πάρει τη θέση του αργού.
Αν για πολλά χρόνια λειτουργούμε με ένα τρόπο σκέψης, τότε ανάλογες οντότητες έλκονται, προσκολλώνται στο πεδίο μας και μας ρουφούν την ενέργεια. Επίσης κληρονομούμε πολλές τέτοιες οντότητες από την οικογένεια και το περιβάλλον, μέσα από τρόπους σκέψης. Με τα χρόνια συνηθίζει κανείς σ' αυτό τον κραδασμό και δεν το καταλαβαίνει πλέον. Αν όμως ξεκινήσουμε συστηματικά να κάνουμε διαλογισμό, τότε αυτές οι οντότητες αρχίζουν να διαλύονται. Αποβάλλονται σιγά-σιγά από το φως και την υψηλή ενέργεια που κατέρχεται. Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα αποκολληθούν τελείως από την αύρα μας. Αυτό μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε περίεργα, σαν κάτι να πέθανε μέσα μας, κάτι να λείπει, μέχρις ότου κλείσει η εσωτερική πληγή και συντονιστούμε σε νέο επίπεδο κραδασμού.
Με λίγα λόγια, με τον διαλογισμό, το γρήγορο θα πάρει τη θέση του αργού.
