Ούτος δε έστιν άρτος ο εκ του ουρανού καταβαίνων, ίνα τις εξ αυτού φάγη και μη αποθάνη. Εγώ είμι ο άρτος ο ζων, εκ του ουρανού καταβαίνων εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα• και ο άρτος δε, ον εγώ δώσω, η σαρξ μου ες ιν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής. Εμάχοντο ουν οι ιουδαίοι προς αλλήλους, λέγοντες• πως δύναται ούτος δούναι ημίν την σάρκα αυτού φαγείν; Είπεν ουν αυτοίς ο Ιησούς «Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου, και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς• ο τρώγων μου την σάρκα, και πίνων μου το αίμα, έχει ζωήν αιώνιον καγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα, η γαρ σαρξ μου, αληθής έστι βρώσις, και το αίμα μου, αληθής έστι πόσις.»
Άκουσες πως η κοινωνία των θείων και αχράντων μυστηρίων είναι ζωή αιώνιος; και ότι εκείνους όπου έχουν την αιώνιον ζωήν θέλει τους αναστήσει ο Κύριος εις την τελευταίαν ημέραν; Όχι πως οι άλλοι απομένουν μέσα εις τα μνήματα, άλλ’ ότι εκείνοι όπου έχουν την ζωήν, ανασταίνονται από την ζωήν δια να ζουν την αιώνιον ζωήν, οι δε λοιποί ανασταίνονται, δια να κολάζωνται αιωνίως. Και δια να καταλάβης πως αυτό είναι αληθινόν, άκουσε και τα ακόλουθα. «Ο τρώγων μου την σάρκα, και πίνων μου το αίμα, εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ. Καθώς απέστειλε με ο ζων Πατήρ, καγώ ζω δια τον Πατέρα∙ και ο τρώγων με, κακείνος ζήσεται δι’ εμέ.» Βλέπεις τι λέγει; ακούεις πως φανερά φωνάζει ο Υιός του Θεού, πως τέτοιας λογής ένωσιν, και ζωήν έχομεν ημείς με τον Χριστόν, δια της μεταλήψεως των αχράντων μυστηρίων, ό,τι λογής ένωσιν, και ζωήν έχει εκείνος με τον Πατέρα; Διατί καθώς εκείνος είναι ενωμένος φυσικά με τον ίδιον Θεόν, και Πατέρα του, τοιουτωτρόπως λέγει, πως θέλει ενωθούμεν με αυτόν κατά χάριν, και θέλει ζήσομεν και ημείς, όταν τρώγωμεν την σάρκα του, και πίνωμεν το αίμα του.
Και δια να μη λογιάζωμεν πάλιν, ότι όλον αυτό, το κατορθώνει ο φαινόμενος άρτος, δια τούτο πολλάκις είπεν, εγώ ειμί ο άρτος, ο εκ του ουρανού καταβαίνων και δεν είπεν ο καταβάς, (επειδή τούτο φανερώνει πως μίαν φοράν κατέβη) αμή τι λέγει; ο καταβαίνων εκ του ουρανού, ήγουν όπου καταβαίνω, και έρχομαι πάντοτε εις εκείνους όπου μεταλαμβάνουν αξίως∙ και προς τούτοις θέλωντας ο Χριστός να αποχωρίση τον νουν μας από τα ορατά, ή να ειπώ καλλίτερα, θέλωντας να μας ανεβάση δια μέσου των ορατών εις την αόρατον δόξαν της ενυποστάτου θεότητός του, έλεγεν. «Εγώ ειμί ο άρτος της ζωής∙ και πάλιν, ο Πατήρ μου δίδωσιν υμίν τον άρτον, όχι εκ της γης, άλλ’ εκ του ουρανού, τον αληθινόν.» Και λέγωντας τον αληθινόν εκ του ουρανού, εφανέρωσε με τούτο, ότι ο άρτος όπου είναι από την γην, είναι ψευδής, ωσάν όπου δεν ωφελεί παντελώς∙ και δια να το φανερώση καλλίτερα, λέγει. «Ο άρτος του Θεού εστίν ο καταβαίνων εκ του ουρανού, και ζωήν διδούς τω Κόσμω.» Πάλιν λέγει ο καταβαίνων, και πάλιν ο διδούς ζωήν. Διατί; δια να μην υποπτευθής εσύ, πως λέγει κανένα σωματικόν, μήτε να εννοήσης κανένα γήϊνον, αμή και αυτόν τον μικρόν άρτον, ήγουν την ολίγην μερίδα όπου μεταλαμβάνεις, τον μαργαρίτην, να τον βλέπης με τα νοερά μάτια της ψυχής σου, πως εθεοποιήθη, και έγινεν όλος όμοιος με τον άρτον όπου καταβαίνει από τον ουρανόν, ο οποίος είναι Θεός αληθινός, και άρτος, και πόμα αθανάτου ζωής.
Δια να μην απόμεινες με την απιστίαν, και με μοναχόν τον άρτον όπου βλέπεις με όλας σου τας αισθήσεις, και έτζι φάγης άρτον όχι τον ουράνιον, αλλά μοναχόν τον επίγειον, και υστερηθής την ζωήν, ωσάν οπού δεν έφαγες πνευματικά τον ουράνιον, άρτον, καθώς λέγει αυτός ο Χριστός. «Το Πνεύμα έστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν.» Και ποίους άραγε δεν ωφελεί; εκείνους (λέγει) όπου λέγουν, πως είναι άνθρωπος μόνον ψιλός, και όχι Θεός. Και συ ο πιστός ανίσως μεταλαμβάνης άρτον μοναχά, και όχι σώμα τεθεωμένον, και αν δεν πιστεύης, πως δέχεσαι αυτόν τον ίδιον Χριστόν όλον, πως ελπίζεις, ότι θέλει λάβης ζωήν από αυτόν, και θέλει τον έχεις μέσα σου με αίσθησιν της ψυχής σου ακούωντάς τον όπου λέγει. «Ο τρώγων με, ήγουν τον εκ του ουρανού καταβαίνοντα άρτον, ζήσεται εις τον αιώνα. Και πάλιν η σαρξ ουκ ωφελεί, το Πνεύμα έστι το ζωοποιούν.»
Και βεβαιότατα το Πνεύμα είναι η αληθινή βρώσις, και πόσις∙ το Πνεύμα είναι όπου μεταβάλλει τον άρτον εις το σώμα του Κυρίου. Αληθινά το Πνεύμα είναι όπου μας καθαρίζει, και μας κάμνει άξιους να μεταλαμβάνωμεν το σώμα του Κυρίου∙ διατί εκείνοι όπου μεταλαμβάνουν αναξίως, καθώς λέγει ο Απόστολος, «κρίμα εαυτοίς εσθίουσι, και πίνουσι, μη διακρίνοντες το σώμα του Κυρίου.» Λοιπόν όσοι είσθε πιστοί∙ όσοι εγνωρίσατε την δύναμιν των μυστηρίων όπου είπαμεν, και λέγομεν όσοι εφάγετε τον ουράνιον άρτον όσοι με αυτήν την αληθινήν ζωήν αποκτήσατε την αιώνιον ζωήν, όπου δίδεται από αυτόν τον ουράνιον άρτον, δηλαδή τον Υιόν του Θεού, και είναι μέσα εις αυτόν, και μαζή με αυτόν.
