Για πολλούς, αν όχι για όλους μας, είναι δύσκολο ή και ενοχλητικό ακόμα να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την έννοια της προβολής. Ότι δηλαδή όσα βιώνουμε στην εξωτερική μας ζωή, καθώς και οι συμπεριφορές που εισπράττουμε, δεν είναι παρά καθρέφτισμα δικών μας εσωτερικών καταστάσεων, ποιοτήτων και μπλοκαρισμάτων. Όμως δεν μπορούμε να εξελιχτούμε αν δεν αναλάβουμε την ευθύνη όσων μας συμβαίνουν. Αν κάποιος μας φέρεται άσχημα, αυτό είναι αποτέλεσμα κάποιας δικής μας αδυναμίας, εμείς δηλαδή επιτρέπουμε ή έλκουμε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Οπότε αντί να μπαίνουμε στην μάταιη διαδικασία να κατηγορούμε τους άλλους ή την ζωή για όσα μας συμβαίνουν, θα ήταν πολύ πιο παραγωγικό και απελευθερωτικό να αναζητήσουμε το γιατί εμείς έλκουμε αυτές τις συμπεριφορές ή καταστάσεις. Ένας άνθρωπος, λόγου χάριν, αδύναμος ή εξαρτημένος, μπορεί να έλκει αυστηρά και σκληρά άτομα στην ζωή του για να τον διορθώσουν και να τον ανορθώσουν. Είναι δηλαδή ψυχολογική "σκιά'' του ίδιου του ατόμου αυτή η σκληρότητα και η αυστηρότητα που δέχεται, και που εμφανίζεται στο εξωτερικό επίπεδο σαν ένας «άλλος» άνθρωπος που του φέρεται σκληρά. Στην πραγματικότητα είναι η ίδια η δική του εξισορροπητική ενέργεια που έρχεται να τον διορθώσει με αυτό τον τρόπο.
Αν βιώνουμε περιστατικά βίας, θα πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως τρέφουμε βία μέσα μας. Αν έλκουμε εκμετάλλευση, θα πρέπει να δούμε σε τι αδυναμίες μας πατούν όσοι μας εκμεταλλεύονται. Δεν φταίνε δηλαδή οι άλλοι που μας εκμεταλλεύονται, αλλά εμείς που το επιτρέπουμε, και συνήθως αναμένουμε να πάρουμε κάτι μέσα από αυτό. Πολλοί, λόγου χάριν, λένε ότι εξυπηρετούν τους άλλους και ποτέ δεν αναγνωρίζεται η βοήθειά τους αυτή. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ιδιοτελές κίνητρο, ότι περιμένουν να πάρουν κάτι μέσα από την προσφορά τους. Οπότε με την αγνωμοσύνη των άλλων απλώς μας επιστρέφεται ο δικός μας εγωισμός, το δικό μας εγωιστικό κίνητρο.
Μπορεί να γίνει αρκετά περίπλοκη η έννοια της προβολής. Όμως αν έχουμε ταπεινότητα, τότε θα διακρίνουμε καθαρότερα γιατί έλκουμε διάφορες συμπεριφορές. Άλλωστε κανείς μας δεν είναι άγγελος. Όλοι έχουμε άφθονο εγωισμό, απληστία, ζήλια, κακία και ένα σωρό αρνητικότητες μέσα μας. Βέβαια η έννοια της προβολής μπορεί να εκφράζεται και σε θετικά χαρακτηριστικά που έχουμε μέσα μας, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του έρωτα. Ερωτευόμαστε ανθρώπους μέσα στους οποίους αναγνωρίζουμε δικά μας εσωτερικά στοιχεία.
Δεν λέω να αποκτήσουμε ενοχική στάση ζωής. Οι ενοχές και οι τύψεις δείχνουν ότι δεν έχουμε κατανοήσει ουσιαστικά τι έχουμε κάνει, δεν έχουμε μεταμεληθεί. Οι τύψεις μπορεί να δείχνουν κρυμμένο εγωισμό. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι όσα κάνουν οι άλλοι και μας πληγώνουν ή μας επηρεάζουν, είναι δικά μας στοιχεία. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε με ακρίβεια τις προβολές μας. Δεν φταίει ο ιός στην περίπτωση μιας ασθένειας, δεν φταίει ο σύντροφός μας ή το αφεντικό μας για τα προβλήματά μας. Αν ρίχνουμε το φταίξιμο σε εξωτερικούς παράγοντες, είμαστε άνθρωποι ανελεύθεροι. Ενώ αντιθέτως αν αναλάβουμε την ευθύνη όσων μας συμβαίνουν, μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Να αλλάξουμε, δηλαδή, εμείς οι ίδιοι. Να απελευθερωθούμε.
Αν βιώνουμε περιστατικά βίας, θα πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως τρέφουμε βία μέσα μας. Αν έλκουμε εκμετάλλευση, θα πρέπει να δούμε σε τι αδυναμίες μας πατούν όσοι μας εκμεταλλεύονται. Δεν φταίνε δηλαδή οι άλλοι που μας εκμεταλλεύονται, αλλά εμείς που το επιτρέπουμε, και συνήθως αναμένουμε να πάρουμε κάτι μέσα από αυτό. Πολλοί, λόγου χάριν, λένε ότι εξυπηρετούν τους άλλους και ποτέ δεν αναγνωρίζεται η βοήθειά τους αυτή. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ιδιοτελές κίνητρο, ότι περιμένουν να πάρουν κάτι μέσα από την προσφορά τους. Οπότε με την αγνωμοσύνη των άλλων απλώς μας επιστρέφεται ο δικός μας εγωισμός, το δικό μας εγωιστικό κίνητρο.
Μπορεί να γίνει αρκετά περίπλοκη η έννοια της προβολής. Όμως αν έχουμε ταπεινότητα, τότε θα διακρίνουμε καθαρότερα γιατί έλκουμε διάφορες συμπεριφορές. Άλλωστε κανείς μας δεν είναι άγγελος. Όλοι έχουμε άφθονο εγωισμό, απληστία, ζήλια, κακία και ένα σωρό αρνητικότητες μέσα μας. Βέβαια η έννοια της προβολής μπορεί να εκφράζεται και σε θετικά χαρακτηριστικά που έχουμε μέσα μας, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του έρωτα. Ερωτευόμαστε ανθρώπους μέσα στους οποίους αναγνωρίζουμε δικά μας εσωτερικά στοιχεία.
Δεν λέω να αποκτήσουμε ενοχική στάση ζωής. Οι ενοχές και οι τύψεις δείχνουν ότι δεν έχουμε κατανοήσει ουσιαστικά τι έχουμε κάνει, δεν έχουμε μεταμεληθεί. Οι τύψεις μπορεί να δείχνουν κρυμμένο εγωισμό. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι όσα κάνουν οι άλλοι και μας πληγώνουν ή μας επηρεάζουν, είναι δικά μας στοιχεία. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε με ακρίβεια τις προβολές μας. Δεν φταίει ο ιός στην περίπτωση μιας ασθένειας, δεν φταίει ο σύντροφός μας ή το αφεντικό μας για τα προβλήματά μας. Αν ρίχνουμε το φταίξιμο σε εξωτερικούς παράγοντες, είμαστε άνθρωποι ανελεύθεροι. Ενώ αντιθέτως αν αναλάβουμε την ευθύνη όσων μας συμβαίνουν, μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Να αλλάξουμε, δηλαδή, εμείς οι ίδιοι. Να απελευθερωθούμε.
