Άνοιξε το παράθυρο,
χτυπούν τα χρώματα
πετώντας πετραδάκια, το άρωμά τους.
Άνοιξε το παράθυρο
να δεις τα ρόδα που άνθισαν:
περισυνέλεγαν τόσο καιρό
την προσμονή στο βλέμμα σου
και τώρα την σκορπίζουν
ομορφιά πάνω στ’ ανοιγμένα πέταλα τους.
Άνοιξε το παράθυρο,
συλφίδες χορεύουν οι ιδέες
στα ροδοπέταλα επάνω.
Κοίταξε
με τα μάτια τα αθάνατα
εκείνου που ανασαίνει
μέσα απ’ το φθαρτό κορμί σου
του κόσμου η εικόνα.
του κόσμου η εικόνα.
