Στην ανατολή του ήλιου αποθέτω την ελπίδα μου,
στο μεσουράνημά του υψώνομαι κραυγή
που αποζητά δικαιοσύνη,
στο ηλιόγερμα προσφέρω το δάκρυ μου
σπέρμα να κυλήσει στης νύχτας την μήτρα
η απόγνωση μου,
και να γεννηθεί την αυγή ο πολεμιστής της αλήθειας,
αστραποβόλος ήχος που διασχίζει θριαμβικά τον ουρανό,
και βροχή που κυλά το νερό της Αγάπης
στο διψασμένο της γης σώμα,
στον όρκο που δίνει πάνω από το σφραγισμένο
πηγάδι της αβύσσου.
Τέσσερις λέξεις με πέντε γράμματα η κάθε μία
απαρτίζουν το όνομά του,
γητειά που την πύλη κλειδώνει και ξεκλειδώνει
αθάνατος σε σώμα θνητό.
