Όσο πιο ταυτισμένος είναι κανείς με το σώμα και τις γήινες επιθυμίες, τόσο περισσότερο ‘ακούει’ τους χαμηλότερους ‘συμβούλους’ του, χαμηλές αστρικές οντότητες που ζουν προσκολλημένες πάνω στο πεδίο του ατόμου και τρέφονται από αυτό, απομυζούν δηλαδή την ενέργειά του. (Γι’ αυτό και μετά από χαμηλές ηδονές, χαμηλό φαγητό, χαμηλό σεξ, τσιγάρο, αλκοόλ, καφέ, ζάχαρη κλπ, αισθάνεται κανείς στραγγισμένος από ενέργεια). Ένα κοινό παράδειγμα είναι η εντρύφηση στα σεξουαλικά χωρίς αγνότητα νου και καρδιάς. Αυτή η κατάσταση έλκει τέτοιες χαμηλές ενέργειες/οντότητες. Οι χαμηλές σε κραδασμό τροφές, έλκουν τέτοιες οντότητες. Ακόμα και τα χημικά έλκουν τέτοιες οντότητες και ενέργειες δαιμονικές. Είναι τόσο εύκολο να μολυνθεί κανείς! Για την ακρίβεια, οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν με τέτοιο μολυσμένο πεδίο και υπακούν σε τέτοιους συμβούλους...
Συναισθήματα και σκέψεις χαμηλές, ζήλια, θυμός, απληστία, λαιμαργία/αδηφαγία, φιλαργυρία, πλεονεξία, εγωισμός, κακία, φιληδονία και ότι άλλο που δεν είναι αγνό, έλκει τέτοιες οντότητες. Αν πράττει κανείς κάτι απ' τα παραπάνω για καιρό, η συγκεκριμένη ενέργεια/οντότητα προσκολλάται στενά στο ενεργειακό πεδίο και το άτομο νομίζει πια ότι είναι δική του κατάσταση. Έτσι πολλές φορές στο διαλογισμό αισθανόμαστε πόνο και δυσφορία, καθώς αυτά τα αστρικά κελύφη και οντότητες αποκολλώνται από πάνω μας. Όλα αυτά τα κελύφη βέβαια δεν είναι δικά μας αλλά είναι επίκτητα. Ένα παιδί έρχεται σχετικά αγνό στο κόσμο και αναλαμβάνει ανάλογα με το κάρμα του ένα πεδίο για να το εξελίξει και να το καθαρίσει, να το καταστήσει αγνό και θεϊκό. Αναλαμβάνει δηλαδή χρέη, που έρχονται με τη μορφή εκπαίδευσης/υποβολών απ' τη κοινωνία, τα λεγόμενα κατεστημένα του νου, που απομακρύνουν τον άνθρωπο απ' το αναφαίρετο δικαίωμα στην ευτυχία και τον μετατρέπουν σε ένα ανθρωπόζωο(ή ζωάνθρωπο) που λέει ‘δεν βαριέσαι, έτσι είναι η ζωή και η κοινωνία, έτσι είναι αυτά τα πράγματά.’. Λόγω αρνητικών υποβολών το άτομο σταματά να αναζητά την ευτυχία του στην ουσιαστική Πηγή και αναζητά ψήγματα αυτής ΕΞΩ από αυτόν, από τους άλλους, από τις ηδονές, από την αναγνώριση του περίγυρου. Η αναζήτηση της θεϊκής ευτυχίας είναι πρώτα απ' όλα ζήτημα αυτοεκτίμησης!
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που πολλές φορές μπορεί να βλέπουμε κατά τη διάρκεια του διαλογισμού άσχημες οντότητες (ένας λόγος που πολλοί φοβούνται να κάνουν διαλογισμό, όμως αυτός ο φόβος είναι ψεύτικος, τίποτα δεν μπορεί να μας πειράξει, παρά μόνο οι συνήθειές μας) επειδή αυτές καθαρίζονται και βγαίνουν στην επιφάνειά για να διαλυθούν στη συνέχεια.
Ο φύλακας άγγελός μας εξελίσσεται μαζί με μας. Όσο καθαρίζουμε τη ζωή μας σε όλα τα επίπεδα και αναζητούμε την Αγνότητα και Καθαρότητα, τόσο η φωνή του αγγέλου μας γίνεται πιο θεϊκή. Όσο καθαρότερα είναι τα κάτω chakras (τα ζωώδη κέντρα είναι τα κάτω chakras) τόσο πιο ψηλά πάει το πνεύμα μας και η διοχέτευση ενεργειών που κάνουμε είναι πιο αγνή και πιο κοντά στην Πηγή.
Αυτό που είναι μεγάλης σημασίας, είναι στην καθημερινότητα να μην αφήνουμε να συσσωρεύεται φορτίο αρνητικό στο πεδίο μας. Κάθε μέρα πρέπει να αφιερώνουμε στον εαυτό μας μία ώρα για καθαρισμό και διαλογισμό. Είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για μας.
Η φωνή του Ανώτερου Εαυτού δεν δεσμεύει αλλά προτρέπει σε δημιουργία η οποία μπορεί σε πρακτικό επίπεδο να σημαίνει αλλαγή. Η φωνή αυτή της Αγνότητας που κατοικεί μέσα μας συνήθως δεν θα πει ΜΗΝ κάνεις αυτό, ΜΗΝ κάνεις εκείνο και δεν θα χρησιμοποιήσει αρνητικές λέξεις και εκφράσεις, αλλά θα προτρέπει και θα δείξει νέους δρόμους δράσης.
Ποτέ δεν πρέπει να πιάνουμε συνομιλίες με φωνές που ακούμε στο διαλογισμό. Το πιθανότερο είναι να είναι αστρικά σκουπίδια και όχι μία ανώτερη οντότητα. Μία άγια Οντότητα συνήθως δεν μίλα αλλά αγγίζει ενεργειακά με τη γλώσσα του Φωτός, η οποία μπορεί να μεταφραστεί με λόγια αργότερα μέσα μας. Η επικοινωνία μίας άγιας μορφής με μας, είναι η ίδια η Ευλογία της πάνω μας, ευλογία που θα έχει πρακτικό αντίκτυπο, με συνειδητοποιήσεις, μεταμορφώσεις και αλλαγές στο είναι μας. Όσο πιο ψηλά κοιτάμε με όλο μας το είναι, τόσο πιο πολύ οι Άγιες Οντότητες θα μας πλησιάζουν. Ένα βήμα κάνουμε εμείς προς το Θεό, δέκα κάνει Εκείνος προς εμάς...
