ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥΤΟ:
Η ηγεσία δεν είναι διαχρονική. Κάποιες φορές κρατά λεπτά (π.χ. θυμηθείτε τον φίλαθλο που ξεσηκώνει και τους υπόλοιπους πανηγυρίζοντας το γκολ της ομάδας του), κάποιες φορές χρόνια (όπως αποτυπώνεται στο πρόσωπο ενός επανεκλεγέντα πρωθυπουργού), αλλά ποτέ δεν κρατά για πάντα. Αντιθέτως κάποια στιγμή χάνεται.
Τι σημαίνει αυτό; Μη στηριχθείτε στον «μαγνητισμό» και την «αύρα» που μπορεί να διαθέτετε σήμερα, αλλά χτίστε το υπόβαθρο που θα τα διατηρήσει και στο μέλλον και, όσο και αν φαίνεται «άσχημο», προετοιμάστε το έδαφος / τον εαυτό σας για την κατάσταση που θα επακολουθήσει όταν αυτή η ικανότητά σας θα είναι πια παρελθόν…
ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ
ΟΠΩΣ ΣΤΡΩΝΕΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΛΑΪΚΗ ΡΗΣΗ