Ο τόπος που γεννήθηκες έχει επιλεχθεί για σένα,
όπως και ο τρόπος με τον οποίο θα εξελιχθείς, καθώς και η θρησκεία την
οποία θα ακολουθήσεις.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στο θείο Σχέδιο.
Θα πρέπει να θυμάσαι να μην αλλάξεις το θρήσκευμά
σου χωρίς να το σκεφτείς βαθειά.
Σκέψου, στον Ωκεανό της Αγάπης του Θεού, σαν
πλοία ανεμοδέρνονται τόσες μικρές και μεγάλες θρησκείες. Το ένα καράβι λέγεται
έτσι, το άλλο αλλιώς. Ταξίδεψε με αυτό που το θείο Θέλημα όρισε για την δική
σου εξέλιξη. Είναι το καλύτερο για σένα.
Σταμάτα να πηδάς από πλοίο σε πλοίο. Το μόνο που
κερδίζεις είναι καθυστέρηση.
Μικρή ή μεγάλη, μια θρησκεία δεν είναι αποτέλεσμα
του αριθμού των πιστών της, αλλά Δρόμος που διδάσκει.
Καθώς προσπαθείτε να χαλαρώσετε, νιώστε αγάπη
στην καρδιά σας για όλη την ανθρωπότητα σαν να είναι ήδη Ένα.
Νιώστε όλους τους ανθρώπους ως αδελφούς, παιδιά,
μητέρες και πατέρες σας.
Χαλαρώνοντας τα βλέφαρα, καθώς το σώμα χαλαρώνει,
ας κυλήσει εσωτερικά σαν κύμα, η ομορφιά της μη πίεσης. Θα νιώσετε το σώμα
βαρύ, μα το πνεύμα ελευθερωμένο. Θα νιώσετε ανακούφιση και ομορφιά. Αφήστε τις
ευεργετικές αυτές επιδράσεις να κυριαρχήσουν στο σώμα και να εισχωρήσουν σε όλα
τα πεδία της ύπαρξής σας.
Στην εργασία σας προσπαθείτε να είστε συνειδητοί,
καλοί, αγαπητοί. Είναι κι αυτό προσφορά, έκφραση Αγάπης.
Δεν έχει τόση σημασία αν είσαι Χριστιανός,
Εβραίος, Ινδουιστής, Μωαμεθανός ή Βουδιστής. Σημασία έχει ο τρόπος που είσαι.
Ακολούθησε με πίστη το θρήσκευμά σου, μα αγάπησε
χωρίς θρησκεία.
Αγαπήστε με όποιον τρόπο μπορείτε, αλλά μη
δεσμεύεστε ακόμα και από αυτόν.
Καθημερινά να αγωνίζεσαι τον αγώνα του όμορφου,
χρηστού, λογικού, Άγιου Δρόμου που χαράχτηκε στις καρδιές μας κατά χάριν Θεού.
Τα βήματά μας ας τα οδηγεί παντοτινά Εκείνος που
πραγματικά γνωρίζει τις ατέλειες, τα λάθη, αλλά και όσα πραγματικά έχουμε ανάγκη.
Η προσευχή που είναι ο φυσικός τρόπος να γνωρίσει
κανείς τον Εαυτό του, καθώς δομεί, εξαγιάζει, οικοδομεί, έλκει το Φως και
την προσοχή των Διδασκάλων της Αγάπης, των Αγίων που συνειδητά δεν πέρασαν στην
άλλη όχθη για να είναι κοντά σε εκείνους που θέλουν να διαβούν εν πνεύματι και
αληθεία την "Μακαρίαν Οδόν".
Πορευτείτε εν Ειρήνη και Αγάπη.
Η προσπάθεια σε οδηγεί αργά αλλά σταθερά στην
πνευματική σου ενηλικίωση.
Το σχολείο της ζωής είναι μεγάλο, και έχει πολλές
τάξεις από τις οποίες καλείσαι να περάσεις για να γίνεις εσύ ο ίδιος
σχολείο, οδηγός, Ζωή για τους αδύναμους. Να γίνεις ο Σώζων, o ελεήμων, αυτός
που με τις πράξεις του καταδεικνύει την θεία Ζωή που του χαρίζεται.
Μπορείς να γίνεις Φως, Αγάπη, Ομορφιά.
Μπορείς να γευτείς το κάλλος της Αγάπης, την
θεία Παρουσία στην Καρδιά και τον Νου.
Ευλογημένος να διαβαίνεις τον Δρόμο της Αγάπης και
της ανιδιοτελούς Προσφοράς.
Έχε υπομονή. Οπλίσου με επιμονή.
Θα κάνεις λάθη, μα αυτά θα σε οδηγήσουν στο
αλάθητο.
Κατανόησε τις εμπειρίες σου και διδάξου από
αυτές.
Προσευχήσου, διαλογίσου στο Όνομα και την Χάρη
της Αγίας Παρουσίας στην καρδιά σου.
Να θυμάσαι: "Το Πνεύμα όπου θέλει
πνει". Μα χρειάζεται εργασία με τον Εαυτό σου, προετοιμασία για να
κατανοήσεις την ουσία.
Μην εμμένεις στις εμπειρίες σου, προχώρησε στο
καινούριο, απλά, φυσικά, με αγάπη.
Αγάπησε τον Εαυτό σου, που είναι το πλοίο σου για
να διασχίσεις την θάλασσα του Είναι του Θεού.
Μην απασχολείς τον νου σου με το αν, λόγου χάριν,
τα Ευαγγέλια είναι πλήρη ή λείπουν κάποια κομμάτια. Να θυμάσαι πως ακόμα και
μισές, αρκετές είναι οι αλήθειες που απομένουν για την οικοδόμηση της Ψυχής και
την εκτόξευση στην Θέωση.
Η αλήθεια δεν μπορεί να περιοριστεί στα εξώφυλλα
κανενός βιβλίου.
Πολλοί νομίζουν ότι εκείνο που φταίει για την μη
εξέλιξή τους, είναι το πλοίο της θρησκείας που ακολουθούν. Αν δεν σου κάνει
αυτό το πλοίο, μην πιστεύεις ότι κάποιο άλλο θα σε πάει μακρύτερα.
Όποιος σκάβει για να βρει νερό, πρέπει να σκάβει στο
ίδιο σημείο, και να το βαθαίνει. Αν αναζητώντας σκάβεις πότε εδώ και πότε εκεί,
νερό δεν θα βρεις ποτέ. Με επιφανειακές τρυπούλες νερό δεν βρίσκεται, κι αν
βρεθεί είναι θολό, δεν πίνεται.
Νερό που εύκολα γεμίζει, εύκολα αδειάζει.
Γι’ αυτό μείνε και εμβάθυνε εκεί όπου ο Θεός μέσα
από την θεία Του Οικονομία σε έστειλε. Εκεί όπου η Γνώση σε έβαλε:
στο Άγιο πλοίο της θρησκείας μέσα από την οποία θα γνωρίσεις τον εαυτό σου, τον
Θεό.
Δεν είναι προς το συμφέρον σου να μάχεσαι
επιλέγοντας την μία ή την άλλη θρησκεία. Ο θρησκευτικός Δρόμος παραδόθηκε κατ’
οικονομία Θεού στον άνθρωπο ώστε μέσα απ’ αυτόν να θεωθεί.
Μα τελικά ο άνθρωπος πήρε στα χέρια του τον Άγιο
Δρόμο.
Για να παίξεις σκάκι πρέπει να ακολουθήσεις τους
κανόνες. Πρέπει να παίζεις πάνω στη σκακιέρα και μέσα στα τετράγωνα. Τόση είναι
και η ελευθερία του μη συνειδητοποιημένου ανθρώπου.
Η ευλογία είναι έκφραση Αγάπης.
Eυλoγείτε, με τα χέρια, με τον νου.
Ευλογείτε, με όποιο τρόπο αισθάνεστε, τα πάντα
γύρω σας.
Όλους και όλα επισκέπτεται κάποτε η
διαφοροποίηση, ή όπως αλλιώς την λέμε, ο θάνατος. Ο θάνατος, η διαφοροποίηση,
είναι αποτέλεσμα του αιτίου του Υπάρχειν, της Γέννησης.
Ο λόγος της γέννησης, η φανέρωση της Εικόνας,
είναι για να καταστεί Ομοίωση μέσα από την εμπειρία.
Ό,τι συντίθεται, αποσυντίθεται. Το
μεσοδιάστημα το ονομάζουμε ζωή.
Η ζωή σου δίνει αξία στην γέννηση και τον θάνατο,
αναλόγως του τρόπου με τον οποίο την διαχειρίζεσαι.
Να επαναλαμβάνεις καθημερινά την προσευχή σου, πρωί
ή απόγευμα. Πολλοί θα ρωτήσουν σε τι θα βοηθήσει αυτό, και αν έτσι προχωράς.
Σκέψου: όπως του κωπηλάτη η δύναμη που βάζει στο κουπί είναι σχεδόν η ίδια, η
αντίσταση του νερού η ίδια, το κουπί στην ίδια θέση, όχι όμως το πλεούμενο,
καθώς αυτό προχωρά ανάλογα με την προσπάθεια που εκείνος καταβάλλει, έτσι κι
εσύ όσο προσπαθείς τόσο προχωράς, όσο αδρανείς τόσο μένεις πίσω. Γι’ αυτό
λοιπόν η προσπάθειά σου να είναι καθημερινή ώστε να καλύπτει την απόσταση για
να φτάσεις έγκαιρα στον προορισμό σου.
Μπορεί η προσευχή σου να είναι η ίδια, καθώς και
τα λόγια, η στάση του σώματος, το μέρος όπου αυτή εκτελείται, ο τρόπος που
παρουσιάζεται. Να θυμάσαι όμως πως όπως ένα πλεούμενο, έτσι και εσύ προχωρείς
σιγά σιγά γλιστρώντας από τα νερά της αγνωσίας στην γνώση, την χαρά και την ευδαιμονία.
Για να πετάξει ψηλά το βέλος σου, πρέπει να έχεις
ένα γερό τόξο που να αντέχει.
Το τόξο φτιάχνεται με την επανάληψη της προσευχής,
το νήμα του τόξου με την ένταση της Αγάπης σου, και το βέλος, οι πράξεις
σου, αναλόγως της ποιότητάς τους, ανεβαίνουν όσο γίνεται ψηλότερα στον
Θεό για να επιστρέψουν και πάλι σε σένα.
Η προσευχή, η Αγάπη, οι καλές, όμορφες πράξεις,
είναι το τρίπτυχο για την εκτόξευσή σου στην ομορφιά του Κυρίου που στην καρδιά
σου κατοικεί. Να θυμάσαι ότι όπου υπάρχει το ένα, υπάρχουν και τα υπόλοιπα.
Στην προσευχή σου υπάρχει η αγάπη, η πράξη που
δικαιώνει την Ύπαρξή σου.
Στην Αγάπη υπάρχει η προσευχή που φανερώνεται με
αγαθότητα και πράξεις όμορφες οι οποίες κάνουν την ψυχή να ανατέλλει.
Οι καλές πράξεις είναι προσευχή και έχουν αγάπη
γιατί γίνονται από Αγάπη.
Η προσευχή σε οδηγεί στη Γνώση, από όπου η
Αγάπη σε οδηγεί στην αποδοχή, την εργασία και την βοήθεια του λιγότερο
ευνοημένου αδελφού. Τότε το βέλος σου φτάνει στον Κύριο.
Η Μία Αρχή στην οποία απευθύνεται ο άνθρωπος,
περιέχει όλα τα ονόματα, τις θέσεις, τις αντιθέσεις, τις φιλοσοφίες, τις
θρησκείες, το σύμπαν ολόκληρο που δονείται στην ουδετερότητα της Αγάπης
και της νομοτέλειάς της.
Ο άνθρωπος τοποθετείται αναλόγως των δυνατοτήτων
του, θετικά ή μη στην κατανόηση αυτής της Αρχής προσπαθώντας να
προσεγγίσει το Άμορφο μέσα από την Μορφή.
Βλέπουμε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα Φωτεινές
Μορφές να παρουσιάζουν τις θείες, διαχρονικές αλήθειες, και να τις
σπέρνουν ως καλό σπόρο στις ψυχές των ανθρώπων.
Ο σκοπός της σποράς δεν είναι η απόκτηση οπαδών,
αλλά η μετάλλαξη της ζωής προς τον θετικό, όμορφο, χρηστό και λογικό
τρόπο φανέρωσής της.
Αυτό σημαίνει Γνώση και Ελευθερία: να μπορεί
κανείς να αυτοδιαθέτει την Ύπαρξή του στην αλήθεια η οποία ζητά μόνο
εκφραστές.
Οι Φωτεινές Μορφές παρέδωσαν τον καλό σπόρο, μα
το αποτέλεσμα ήταν και είναι ανάλογο των πράξεων του ανθρώπου.
Πολλοί άκουσαν τα θεία Μηνύματα και τα έκαναν
πράξη, ζωή, και έτσι προχώρησαν στην πραγμάτωση της θείας Δωρεάς.
Άλλοι οικειοποιήθηκαν το μήνυμα, το
διαστρέβλωσαν, έχασαν την αλήθεια και την εμπειρία του χωρίς να
πραγματώσουν τον Εαυτό τους.
Όπως υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να συναντήσει
κανείς και να κατανοήσει την Αλήθεια, έτσι υπάρχουν και πάρα πολλοί τρόποι
για να την χάσει.
Ο σπόρος της γνώσης και της αλήθειας φυτεύτηκε
μαζί με την δημιουργία του Όλου. Εκείνος που θέλει να τον βρει, πρέπει να
τον αναζητήσει στον ίδιο του τον εαυτό.
Κάθε οντότητα είναι ένας ολόκληρος κόσμος που
φέρνει μέσα της εγγραφές παλιές.
Αρχέγονες πηγές εντός, μιλούν για την Ενότητα των
πάντων, για την Ομορφιά, για τον Παράδεισο.
Παραμένοντας ο άνθρωπος κλεισμένος μες στον εαυτό
του, καθημερινά οδηγείται στους δρόμους της αμφιβολίας, της παρανόησης,
της εκδηλωμένης αρνητικότητας. Και τότε το μήνυμα χάνεται, καθώς και
η φωνή της αρχέγονης ενωτικής πηγής.
Ο άνθρωπος φανερώνει έτσι την άλλη πλευρά του
εαυτού του, εκείνη που όχι μόνο τον απομονώνει αλλά τον
αποδυναμώνει.
Όσο κανείς πλησιάζει προς το Φως, τόσο βλέπει
καλύτερα. Όσο απομακρύνεται, το σκοτάδι τον τυλίγει, το βήμα του γίνεται
αβέβαιο, και οι πτώσεις αναμενόμενες και επώδυνες. Αυτό συμβαίνει όταν
φανερώνει την άλλη του πλευρά.
Πρέπει να αντιλαμβάνεσαι με την θεία βοήθεια πότε
πλησιάζεις το Φως και πότε όχι, τι είναι σωστό και τι λάθος, αλλά και
γιατί δεν βρίσκεσαι στο σωστό Δρόμο.
Πολλές φορές η επιλογή μεταξύ δύο Δρόμων είναι
δύσκολη, γιατί ποιος μπορεί να επιλέξει όταν όλα τα επιχειρήματα φαίνονται
σωστά; Η καθαρότητα, η ενατένιση προς τον Θεό και η προσευχή, οδηγούν
τουλάχιστον στο λιγότερο λάθος, και σιγά σιγά τελειοποιούν τον άνθρωπο.
Όπως είναι δύσκολο να δει κανείς στο σκοτάδι,
έτσι και η αλήθεια τυφλώνει με το Φως της τους ανέτοιμους και
απαίδευτους.
Οι Φωτεινές Μορφές παρέδωσαν τον τρόπο που
μπορεί κανείς να προσεγγίσει το Φως, το Άμορφο. Ο τρόπος είναι η παιδεία
που δημιουργεί καθαρότητα, θετικότητα, Αγάπη.
Κατακτάται με την προσευχή και την ενατένιση προς
τον Θεό δια μέσου κάποιας Φωτεινής Μορφής που επιλέγει ο άνθρωπος ή
βιώνει στο χώρο όπου ζει αντλώντας τις αρχές και τα ερεθίσματα προς την
Ένωση.
Το «κατ' Εικόνα» πρέπει να αναχθεί στην
Ομοίωση.
Η εικόνα μπορεί να αναρριχηθεί στην Ομοίωση
κάνοντας πράξη τις θείες, άγιες συμβουλές των Φωτεινών Μορφών.
Η Γνώση περιέχει το «κατ' εικόνα και ομοίωση» σε
ενότητα και ολοκλήρωση.
Ο άνθρωπος έχει μόνον την εικόνα, όχι την
Ομοίωση. Σε αυτήν καλείται, όπως ο καρπός από το δένδρο.
Ο καρπός εμπεριέχει τον σπόρο, όμως για να
ομοιάσει με τον πατέρα (δένδρο), πρέπει να φυτευτεί, να σπάσει, να
μεγαλώσει.
Το Δέντρο είναι ο Θεός, ο σπόρος είναι ο
άνθρωπος, η εικόνα που πρέπει να φυτευτεί, να σπάσει, να φυτρώσει, ώστε να
ομοιάσει με τον Θεό.
Και τότε βρίσκει την Ομορφιά της Πληρότητας.
Η Αγία Μορφή είναι το παράδειγμα του σπόρου στην
πλήρη του ανάπτυξη -στην εικόνα και την ομοίωση-, στην οποία καλεί και
τους άλλους σπόρους δείχνοντας τον δρόμο προς το Όμορφο, Χρηστό, Ευλογημένο
μονοπάτι της εξέλιξης.
Στην Εικόνα ο Θεός βρίσκεται σπερματικά εντός του
ανθρώπου. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο. Και ο άνθρωπος βρίσκεται
σπερματικά εντός του Θεού, γι’ αυτό πρέπει να φυτευτεί στα θεία του Χώματα
ώστε να γονιμοποιηθεί και να φανερωθεί η Εικόνα και η Ομοίωσή του.
Σπερματικά υπάρχουν όλα όσα μπορούν να
οικοδομήσουν τον άνθρωπο. Είναι όμως απαραίτητη και η προϋπόθεση της
εύφορης γης ώστε να αναπτυχθεί και να γεννηθεί, ομοιάζοντας με τον
Άνθρωπο.
Το φωτεινό Μήνυμα των Αγίων είναι ότι μπορείς να
διαβείς τον όμορφο Δρόμο και να γευτείς τα θεϊκά Δώρα.
Ως εικόνα Θεού μπορείς να του μοιάσεις.
Η Ομοίωση είναι γεγονός στην ολοκλήρωση του
ανθρώπου.
Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται στην
κατάσταση της Εικόνας.
Όπως το δέντρο -που παράγει καρπό, ο καρπός όμως
κρύβει το δέντρο αφού δεν είναι ακόμα δέντρο αλλά πρέπει να φυτευτεί, να
σπάσει, να μεγαλώσει-, έτσι και εσύ πρέπει να περάσεις από όλα τα στάδια της
εμπειρίας ώστε να γίνεις Εικόνα και Ομοίωση Θεού σε πληρότητα.
Μέχρι ποιο σημείο, άραγε, μπορεί κανείς να σηκώσει το εγώ του, την διανόησή
του, ώστε να κατανοήσει την πολύπλευρη αλήθεια του Θεού;
Προσοχή στις αλήθειες που οι άνθρωποι ευαγγελίζονται. Προσοχή σε ό,τι
δημιουργεί φανατισμό για το προσωπικά «σωστό».
Μιλάμε για καινούργιους χώρους και νέες εποχές που όμως δεν είναι παρά
πλασματικές καταστάσεις του νου.
Η Νέα Εποχή, η ΝΕΑ ΓΕΝΝΗΣΗ αρχίζει όταν o νους του ανθρώπου θελήσει την
υπέροχη πορεία του εσωτερικού πολιτισμού.
Αγκαλιάστε
με όποιον τρόπο μπορείτε τον εαυτό σας και τα πλάσματα που είναι γύρω σας,
όποια μορφή κι αν έχουν, όποιο όνομα κι αν φέρουν. Δεχθείτε την αγάπη τους, την
συγγνώμη τους.
Ελεείστε,
συγχωρέστε.
Βοηθείστε
τον εαυτό σας να κάνει πράξη τις αλήθειες που έχετε δεχτεί.
Σπείρετε
σπόρο καλό και ευλογημένο στις καρδιές όλων. Αυτό θα δικαιώσει την ύπαρξή σας.
Κοίταξε
ένα δένδρο, τα κλαδιά, τα φύλλα, τα άνθη του, και φαντάσου τις ρίζες του. Όλο
το δένδρο είναι Μία Ψυχή. Πόσα όμως μπουμπούκια, φύλλα, κλωνάρια, ρίζες έχει!
Όλα από το ίδιο δένδρο!
Σκέψου, όπως
τα κλαριά και τα φύλλα πάνω στο δένδρο μπορούν να
διπλασιαστούν, έτσι και η Μία Ψυχή μελίζεται αέναα.
Όπως πίσω
από τα φύλλα, τα κλαριά, τα άνθη, τις ρίζες κρύβεται η Ουσία, το Ένα, έτσι πίσω
από κάθε ψυχή κρύβεται η Ενότητα, η Μονάδα.
Στη ζωή υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων. Όμως οι πιο χαρακτηριστικές
είναι δύο: αυτοί που προσπαθούν και αυτοί που παραιτούνται.
Κάποτε δύο βάτραχοι έπεσαν μέσα σε μια κανάτα με γάλα. Ο ένας σκέφτηκε ότι
δεν άξιζε το κόπο να προσπαθήσει να βγει, αφού αυτό ήταν κάτι αδύνατον. Το μόνο
που θα μπορούσε να κάνει ήταν να διασκεδάσει πίνοντας όσο περισσότερο γάλα
γινόταν. Φυσικά ήπιε, ήπιε, έως ότου πνίγηκε. Ο δεύτερος σκέφτηκε ότι αφού έτσι
κι αλλιώς ήταν χαμένος, τουλάχιστον θα προσπαθούσε. Και άρχισε να κτυπά τα
πόδια του. Από το πολύ κτύπημα το γάλα σιγά σιγά έπηξε και έτσι κατάφερε να
βγει έξω!
Εσύ, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσεις τι θέλεις να είσαι.
Να θυμάσαι πως όλα είναι στα δικά σου χέρια. Προσπάθησε, και θα πετύχεις.
Όταν κάποιος πνίγεται, τι κάνει αλήθεια; Κάθεται ακίνητος να τον καταπιεί η
θάλασσα; Φυσικά και κινεί χέρια και πόδια. H θάλασσα βεβαίως δεν πήζει, αλλά η
βοήθεια έρχεται από εκείνους που γνωρίζουν.
Έτσι και στην πορεία της ζωής, μέσα στην θάλασσά σου μάθε να ζητάς
βοήθεια. Αλλά το κυριότερο: μάθε να κολυμπάς, μάθε να προσπαθείς.
Γίνε καλός, αγαπητός, όμορφος. Μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια. Τότε η ζωή
σε κρατά στον αφρό της, «πήζει» για σένα και σε ακουμπά στα καθαρά, αβαθή νερά
της.
Όλα επιστρέφουν. Ακόμα κι ένα βλέμμα σου ταξιδεύει μα και επιστρέφει σε
σένα, τον δημιουργό του, όπως η ηχώ της φωνής σου.
Ό,τι φωνάξεις αυτό και θα ακούσεις σε επανάληψη.
Αν φωνάξεις "σ’ αγαπώ", αυτό θα σου επιστραφεί. Γι’ αυτό πρόσεχε
τα κίνητρά σου να είναι αγνά, και η ηχώ σου σε αρμονία με την αγάπη του Θεού
ώστε αυτό που σου επιστρέφεται να σε ευεργετεί.
Να έχετε σταθερότητα, θετικότητα, πειθαρχία σ' αυτό που αποφασίσατε.
Την αυγή καθώς οι πρώτες αχτίδες του ήλιου διώχνουν το σκοτάδι, μάθετε να
επικαλείσθε Εκείνον, την Ομορφιά, την βοήθεια, την Χριστότητά Του.
Στην δύση του ήλιου πάλι, ας είναι ο χαιρετισμός σας με αγάπη και ευχές
προς όλη την ανθρωπότητα. Έτσι η θέλησή σας να συμβάλλετε με θετικότητα στην
Δημιουργία, πραγματώνεται με αυτόν τον πολύ απλό, όμορφο, πειθαρχημένο τρόπο,
και σας οικοδομεί.
Η Γη είναι στρογγυλή, γι’ αυτό αν ξεκινήσεις να ταξιδεύεις προς μία
κατεύθυνση, θα ξαναβρεθείς στο ίδιο σημείο από όπου ξεκίνησες.
Έτσι και οι πράξεις σου, οι θέσεις σου, οι σκέψεις σου ταξιδεύουν και αργά
ή γρήγορα σε συναντούν. Αν ήταν όμορφες, με θετικότητα, γαλήνη, ομορφιά, θα σου
επιστρέφουν πάντοτε τις ποιότητες αυτές ισχυρότερα, και θα σε οικοδομούν δίνοντάς
σου κουράγιο να παλέψεις, να αγωνισθείς, να δικαιωθείς. Διαφορετικά θα συναντάς
μόνον αγωνία και τα επακόλουθά της.
Εργάσου από αυτή τη στιγμή για σένα.
Γίνε έξυπνος. Τώρα γνωρίζεις τον τρόπο.
Πολλοί πιστεύουν ότι προσεύχονται, όπως πολλοί ονομάζουν τους εαυτούς τους
αναζητητές. Στην πρώτη περίπτωση, βρίσκεται εκείνος που λέει ότι προσεύχεται
όλες τις ώρες -αόριστα όμως χωρίς συνειδητότητα-, και άρα δεν του χρειάζεται
πειθαρχία, στην δεύτερη, εκείνος που δεν προσεύχεται καθόλου, και στην τρίτη,
εκείνος που συνειδητά προσπαθεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε ο Θεός να
τον έλξει κοντά του.
Στην
πρώτη περίπτωση βρίσκεται εκείνος του οποίου η νωθρότητα δεν θα του εξασφαλίσει
την αγάπη που επιθυμεί, στην δεύτερη, εκείνος που δεν γνωρίζει, και στην τρίτη,
ο αναζητητής, ο εκφραστής που πραγματώνει στον ίδιο του τον εαυτό μέσα από
προσπάθεια και πειθαρχία την αγάπη και την γνώση.
Ο Θεός
είναι αγάπη γι’ αυτό δεν διαχωρίζεται από κανέναν. Αγκαλιάζει τους
πάντες, όπως o Ήλιος, δικαίους και αδίκους. Ο άνθρωπος όμως διαχωρίζει τον
εαυτό του με τις πράξεις του.
Γιατί ο
άνθρωπος δεν βρίσκεται σε ευδαιμονία; Ο ανθρώπινος νους μέσα από την πληθώρα
των γνώσεων του, εκδηλώνει αυτό που θεωρεί πραγματικό, αληθινό. Βλέπει ένα
πηγάδι που έχει νερό αλλά αγνοεί την πηγή του νερού.
Καλείστε
να γνωρίσετε την ουσία, την πηγή του πηγαδιού, τον Θεό που είναι η ουσία, η
πηγή της Γνώσης ώστε να κατανοήσετε αυτά που φαίνονται και δηλώνουν
αναμφισβήτητα εκείνα που κρύβονται.
Πώς να
υπάρξει ευδαιμονία, όταν ο νους είναι στραμμένος στα εξωτερικά αποκτήματα, στην
εξουσία, σε τόσες και τόσες εξωτερικές δραστηριότητες εγκαταλείποντας ή
ξεχνώντας παντελώς την εργασία της ανάπτυξης του εσωτερικού πολιτισμού που
είναι η ζωή στην πραγμάτωσή της: η φανέρωση της ομορφιάς, της κατανόησης,
της χαράς, της ευδαιμονίας;
Αρχίστε
από το πρώτο σκαλί και σιγά σιγά θα κτίσετε τα επόμενα, έχοντας στο νου σας το
τελευταίο, εκεί ψηλά, όπου η Χαρά, ο Θεός, η Αγάπη, σας περιμένουν.
ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ, ΧΑΡΑΣ, ΑΓΑΠΗΣ!
