Στην εποχή μας οι περισσότεροι δεν έχουμε πλέον
άμεσο φόβο επιβίωσης, όπως οι προηγούμενες γενιές. Το κυνήγι του βιοπορισμού
στις δυτικές κοινωνίες έχει μεταφερθεί σε άλλο επίπεδο, σε ψυχολογικό,
συναισθηματικό, ενεργειακό βιοπορισμό.
Όλοι κυνηγάμε λίγο good feeling, μέσα από παρέες που κάνουν χαβαλέ, μέσα από ερωτικές σχέσεις, μέσα από τη μουσική, τα ναρκωτικά, το σινεμά, τα video games, τα αποκτήματα, τη φήμη κ.ο.κ. Έχουμε γίνει, δηλαδή, ενεργειακοί ζητιάνοι. Κανείς δεν μας έμαθε ότι το good feeling, ή μάλλον η ευδαιμονία, είναι η φυσική μας κατάσταση. Αρκεί να εξαγνιστούμε!
Όλοι κυνηγάμε λίγο good feeling, μέσα από παρέες που κάνουν χαβαλέ, μέσα από ερωτικές σχέσεις, μέσα από τη μουσική, τα ναρκωτικά, το σινεμά, τα video games, τα αποκτήματα, τη φήμη κ.ο.κ. Έχουμε γίνει, δηλαδή, ενεργειακοί ζητιάνοι. Κανείς δεν μας έμαθε ότι το good feeling, ή μάλλον η ευδαιμονία, είναι η φυσική μας κατάσταση. Αρκεί να εξαγνιστούμε!
Πώς έρχεται ο εξαγνισμός; Όταν απεκδυθούμε όσα
κρύβει το πυρ της ευδαιμονίας: εγωισμό, βαριές ενέργειες, αδράνειες, σκοτάδια
του νου και του πεδίου μας, αρνήσεις, βαμπιρισμούς, κακίες, ανασφάλειες,
φόβους, σύγχυση: με λίγα λόγια τη συνολική μόλυνση που κουβαλάμε. Όταν χάσουμε
τον εαυτό μας θα κερδίσουμε τον Εαυτό. Αρκεί να αποσυρθούμε στο εσωτερικό μας
Κέντρο, στην πρωταρχική αίσθηση της Ενότητας που όλοι έχουμε βιώσει έστω για
λίγο αφού από εκεί προερχόμαστε, και που όλοι ασυνείδητα ψάχνουμε. Άλλωστε με
όλες αυτές τις καταστροφικές συνήθειες, το ποτό, το πολύ φαγητό και χίλιους
ακόμα δυο τρόπους βαμπιρισμού, ασυνείδητα προσπαθούμε να βιώσουμε την Ενότητα,
την πλήρωση, την Ολότητα που έχουμε χάσει και που όμως είναι κοντύτερα απ’
οτιδήποτε άλλο στο κόσμο.
Το παράδοξο είναι ότι η χαρά, η αληθινή ευδαιμονία
και το good feeling έρχονται όταν σταματούμε να τα ψάχνουμε, όταν μείνουμε ακίνητοι αλλά ταυτόχρονα ζωντανοί και
συνειδητοί με τον εαυτό μας. Αυτή άλλωστε είναι η αξία του σωστού διαλογισμού που οδηγεί στην απέκδυση
των πέπλων και των τεχνητών δημιουργημάτων του νου που έχουν καλύψει το φως και
την Χαρά της ψυχής μας.
Η εξωτερική ζωή δεν θα σταματήσει. Θα συνεχίσουμε να
επικοινωνούμε, να κάνουμε σχέσεις, να απολαμβάνουμε τα δώρα της γης και των
ανθρώπων. Απλώς ο εστιασμός, το focus θα αλλάξει: από παθητικοί βαμπιριστές,
εξαρτημένοι από τις εξωτερικές καταστάσεις που περιμένουν κάποιον άνθρωπο,
χρήματα, επιτυχία, απολαύσεις κ.λπ. να τους πληρώσουν και να τους λυτρώσουν,
γινόμαστε ενεργητικοί δότες της ζωής που δεν περιμένουν τίποτα αφού είναι τόσο
απασχολημένοι με το να δίνουν, να δημιουργούν, να πράττουν και να είναι. Γι’
αυτό αποσυρόμαστε κάθε μέρα για μία ώρα στον εσωτερικό μας Ναό, ώστε να
κοινωνούμε τον Ήλιο που βρίσκεται στο Κέντρο του είναι μας, και μας καθαρίζει
από μολύνσεις και ανασφάλειες του νου καθιστώντας μας Ηλιακά, ενεργητικά,
Χριστικά όντα.
