Το νησί της Πάτμου σύμφωνα με την μυθολογία οφείλει το όνομα στην λέξη Πάτνος, η οποία προέρχεται από το περιστατικό όπου ο Θεός Ποσειδώνας «πάτησε» στο νησί.
Ο ιστορικός μελετητής και ερευνητής Βωχάρ υποστηρίζει ότι το όνομα Πάτμος αποτελεί φοινικική ή καρική λέξη, σύμφωνα με την οποία σημαίνει τόπος με κωνοφόρα δέντρα. Κατά πολλούς η λέξη Πάτμος ή Πάτνος προέρχεται από ένα βουνό το Λάτμο στην Καρία της Μικράς Ασίας στην οποία λατρεύονταν η Θεά Άρτεμις ενώ άλλοι πιστεύουν ότι οφείλεται από παραφθορά της λέξης Φάτνης.(φ-άτνος---π-άτνος----πάτμος)
Κατά την μυθολογία το νησί ονομάζονταν Λητώις προς τιμή της Θεάς
Αρτέμιδος την οποία αποκαλούσαν Λητωίδα από το γεγονός ότι ήταν κόρη
της Λητούς. Σύμφωνα με επιγραφή του 5ου αι. π.χ που βρίσκεται στην Μονή του
Θεολόγου το νησί της Πάτμου ήταν βυθισμένο στην θάλασσα. Σύμφωνα
με τον Ησίοδο η θεά Άρτεμης πήγαινε στο ναό της στο βουνό Λάτμος το οποίο
βρίσκεται απέναντι στην Μικρά Ασία, εκεί συναντούσε την Σελήνη η οποία ήταν
ερωτευμένη με κάποιον Ενδυμίωνα ο οποίος ζούσε στο ναό της θεάς.
(π-άτμος=υπ-ατμόν=η νήσος ανέδυε ατμούς-λόγω γεωλογικών μεταμορφώσεων) Η Σελήνη παρότρυνε την θεά να ανασύρει το νησί από τον βυθό, η θεά στην συνέχεια με την βοήθεια του δίδυμου αδερφού της Απόλλωνα κατάφεραν να πείσουν τον θεό των θεών Ζευς ή Δία και έφεραν στην επιφάνεια το νησί.(όπως η Δήλος) Πολλοί πιστοί της θεάς Άρτεμης ως δείγμα πίστης και αφοσίωσης πήγαν και κατοίκησαν στο νησί και του έδωσαν το όνομα Λητώις για να την τιμήσουν. Σύμφωνα με την παραπάνω επιγραφή στο νησί κατέφυγε ο μητροκτόνος Ορέστης κυνηγημένος από τις Ερινύες μαζί με Αργείους μετά τον φόνο της μητέρας του Κλυταιμνήστρας. Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν το νησί της Πάτμου για πρώτη φορά γύρω στον 5ο αι. π.χ , συγκεκριμένα αναφορές έχουμε από τον Θουκυδίδη, τον Στράβωνα, τον Ευστάθιο όπου την μνημονεύει μέσα από το έργο «Διονυσίου Οικουμένης Περιήγησιν», στην «Φυσική Ιστορία» του Πλίνιου και στο «’Εν Σταδιασμοις Μεγάλης Θαλάσσης». Ευρήματα αρχαϊκών αγγείων μυκηναϊκής περιόδου, όστρακα και γεωμετρικά δηλώνουν ίχνη μυκηναϊκού πολιτισμού πολύ πριν τον 13ο αι. π.χ. Η ταυτότητα των πρώτων κατοίκων του νησιού αποτελεί ένα μυστήριο παρά τις μελέτες και έρευνες πολλών ιστορικών και αρχαιολόγων, έτσι οι απόψεις συγκρούονται. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το νησί κατοικήθηκε πολύ πριν από το 3000 π.χ από τους Κάρες, τους Λέλεγες, τους Πελασγούς, αρχέγονα φύλλα ελληνικής καταγωγής τα οποία είχαν αποικήσει όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου και φυσικό είναι να είχαν πάει και στο νησί της Πάτμου. Ο Γερμανός αρχαιολόγος Ludwig Ross (1806-1859) καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών το έτος 1837 διατύπωσε στις «Νησιώτικες Περιηγήσεις» ότι οι αρχικοί κάτοικοι του νησιού ήταν οι Δωριείς όπου στην συνέχεια το νησί έγινε αποικία από τους Ίωνες. Το νησί ήταν μέλος της συμμαχίας των ιωνικών πόλεων της Μικράς Ασίας το λεγόμενο «Πανιώνιον» με ιερό και πολεμικό χαρακτήρα. Η Πάτμος βρίσκονταν κάτω από την προστασία της πιο κοντινής προς αυτήν πόλη την Μίλητο. Όπου μάλιστα την επηρέασε κατά πολύ τόσο στην άνθιση των τεχνών και των γραμμάτων αλλά και του εμπορίου. Μην ξεχνάμε ότι η Μίλητος αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα εξαγωγών, ιδιαίτερα κεραμικής τέχνης, επίπλων και υφασμάτων. Ευρήματα από αρχαία ερείπία, κτίσματα, νεκροταφεία, οχυρώματα στην περιοχή του Κάμπου και στην Ιτιά μαρτυρούν την ύπαρξη μιας πυκνοκατοικημένης περιοχής. Στο λόφο Καστέλλι σύμφωνα με τα ευρήματα που ανακάλυψαν, αποδεικνύεται η ύπαρξη μιας αρχαίας ακρόπολης του 4ο αι. π.χ και μιας πόλης που άνθισε στην ευρύτερη περιοχή την περίοδο (6ο-4ο αι. π.χ). Στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου και συγκεκριμένα το 428 π.χ κατέφυγαν στο νησί οι Λακεδαιμόνιοι κυνηγημένοι από τους Αθηναίους με επικεφαλή τον στρατηγό Πάχη. Ερείπια στην περιοχή Καστέλι και μαρτυρίες από αρχαία κείμενα του Πρόχορου δηλώνουν σημαντική άνθιση στο νησί κατά τον 4ο αι. π.χ. Στην συνέχεια το νησί καταλαμβάνει τον 2ο αι. η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με αποτέλεσμα την παρακμή της και την χρήση από τους Ρωμαίους ως τόπο εξορίας πολιτικών καταδίκων. Η διδασκαλία του Ιησού του Ναζωραίου από την Ιουδαία αποτέλεσε μήνυμα αγάπης και συνάμα ελπίδας για τους χιλιάδες σκλάβους των Ρωμαίων. Στο νησί το μήνυμα αγάπης μετάφερε ένας από τους μαθητές του Ιησού, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, τον οποίο το 95 μ.χ εξόρισε στο νησί ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Δομιτιανός ( Titus Flavius Domitianus ). Κατά την περίοδο της εξορίας που κράτησε 18 μήνες ο Ιωάννης μεταφέρει στους κατοίκους του νησιού την διδασκαλία του Ιησού και του Χριστιανισμού. Ζώντας στο σπήλαιο της Αγίας Άννας ως ασκητής και κάτω από την επιρροή οραμάτων συγγράφει το μεγαλειώδες θρησκευτικό έργο την «Αποκάλυψη». Χάρη στον Άγιο Ιωάννη τον θεολόγο το νησί της Πάτμου γίνεται γνωστό σε όλους τους χριστιανούς το οποίο μέχρι και σήμερα αποκαλούν το νησί της Αποκάλυψης και αποτελεί ιερό τόπο προσκυνήματος. Ένα χρόνο αργότερα δολοφονείται ο Δομιτιανός, ο διάδοχος του Αυτοκράτορας Νέρβας ( Cocceius Nerva ) ανακαλεί τους εξόριστους και το 97 μ.χ επιστρέφει στην Έφεσο ο Ιωάννης.
(αντιγραφή απο
http://www.greek-tourism.gr/patmos/history.htm)
Ο Άγιος
Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής
Ο Ιωάννης ήταν γιος του Ζεβεδαίου και
της Σαλώμης και νεώτερος αδελφός του αποστόλου Ιακώβου. Στην αρχή ήταν
μαθητής του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου και κατόπιν έγινε μαθητής του
Κυρίου. Ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού και μάλιστα
μαθητής «ον ηγαπα ο Ιησους» (Ιωαν. ια΄ 20), δηλαδή, τον
οποίο αγαπούσε ιδιαίτερα ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Η Εκκλησία του απένειμε
την προσωνυμία του Θεολόγου και στην αγιογραφία εικονίζεται με έναν αετό κοντά
στο κεφάλι του.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος είναι
ο Ευαγγελιστής της αγάπης. Όχι μόνο γιατί αναφέρεται συνεχώς στην
αγάπη, αλλά κυρίως γιατί την βίωνε και την εξέφραζε. Αγαπούσε
πολύ τον Διδάσκαλό του. Τον ακολούθησε και στις πιο δύσκολες ώρες της
επίγειας ζωής Του. Όταν οι άλλοι μαθητές ήταν κρυμμένοι «διά τον φόβον των
Ιουδαίων», αυτόςήταν παρών στην σύλληψή Του, στην δίκη και στον
Γολγοθά, όπου κάτω από τον Σταυρό του εμπιστεύθηκε ο Χριστός την
μητέρα Του. Μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τον Πέτρο αποτελούσαν την
τριάδα τον μαθητών που έλαβε μαζί του ο Χριστός στην ανάσταση της
κόρης του Ιαείρου, στο όρος Θαβώρ, όπου «μετεμορφώθη έμπροσθεν
αυτών», καθώς και στην Γεσθημανή, όπου προσευχήθηκε πριν από
το πάθος Του.
Ο Ιωάννης είναι ο συγγραφέας
του 4ου κατά σειρά Ευαγγελίου στην Καινή Διαθήκη, το θεολογικότερο όλων
και θεωρούμενο ως Ευαγγέλιο της αγάπης, καθώς επίσης τριών Καθολικών
Επιστολών και της Αποκάλυψης.
Τη ζωή του κοντά στον Κύριο τη
γνωρίζουμε μέσα από τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης. Ο Ιωάννης συνέχισε
έντονα την δράση του και μετά την Ανάληψη του Κυρίου. Αυτός και ο Πέτρος ήταν
οι πρώτοι που κήρυξαν μετά την επιφοίτηση του Αγ. Πνεύματος σε όλο
τον κόσμο το λόγο του Κυρίου.
Η παράδοση, επίσης, μας λέει ότι ο
Ιωάννης κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία, και ιδιαίτερα στην Έφεσο,
όπου με την προσευχή του κατέστρεψε το ναό της Αρτέμιδος και οδήγησε στο
Χριστιανισμό τετρακόσιες χιλιάδες ειδωλολάτρες. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Δομετιανού βασανίστηκε
και εξορίστηκε στη Πάτμο, όπου έγραψε την Αποκάλυψη.
Ο Ιωάννης έζησε γύρω στα 100 χρόνια
(κοιμήθηκε ειρηνικά γύρω στο 105 με 106 μ.Χ.). Εκείνο, όμως, που
αξίζει να αναφέρουμε, είναι η φράση που συνεχώς έλεγε στους μαθητές
του: «Τεκνια, αγαπατε αλληλους» (Ιωαν. ιγ΄ 34), που
σημαίνει, παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Και όταν οι μαθητές του
ρώτησαν γιατί συνεχώς τους λέει την ίδια φράση, αυτός απάντησε «διότι
είναι εντολή του Κυρίου, και όταν αυτό μόνο γίνεται, αρκεί».
Απολυτίκιο
«Αποστολε Χριστω τω Θεω ηγαπημενε, επιταχυνον ρυσαι λαον αναπολογητον· δεχεται σε προσπιπτοντα, ο επιπεσοντα τω στηθει καταδεξαμενος. Ον ικετευε Θεολογε, και επιμονον νεφος εθνων διασκεδασαι, αιτουμενος ημιν ειρηνην, και το μεγα ελεος»
9
Ἐγὼ Ἰωάννης,
ὁ ἀδελφὸς
ὑμῶν καὶ
συγκοινωνὸς ἐν τῇ
θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ
ὑπομονῇ ἐν
Ἰησοῦ Χριστῷ,
ἐγενόμην ἐν τῇ
νήσῳ τῇ καλουμένῃ
Πάτμῳ διὰ τὸν
λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ
διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ
Χριστοῦ. 10 ἐγενόμην
ἐν πνεύματι ἐν τῇ
κυριακῇ ἡμέρᾳ,
καὶ ἤκουσα φωνὴν
ὀπίσω μου μεγάλην ὡς
σάλπιγγος 11 λεγούσης· Ὃ
βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον καὶ πέμψον ταῖς
ἑπτὰ ἐκκλησίαις,
εἰς Ἔφεσον καὶ
εἰς Σμύρναν καὶ εἰς
Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ
εἰς Σάρδεις καὶ εἰς
Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν. 12 Καὶ ἐκεῖ
ἐπέστρεψα βλέπειν τὴν
φωνὴν ἥτις ἐλάλει
μετ' ἐμοῦ· καὶ
ἐπιστρέψας εἶδον ἑπτὰ
λυχνίας χρυσᾶς, 13 καὶ
ἐν μέσῳ τῶν
ἑπτὰ λυχνιῶν
ὅμοιον υἱῷ ἀνθρώπου,
ἐνδεδυμένον ποδήρη καὶ
περιεζωσμένον πρὸς τοῖς μαστοῖς
ζώνην χρυσῆν· 14 ἡ
δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ
καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ
ὡς ἔριον λευκόν, ὡς
χιών, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ
αὐτοῦ ὡς
φλὸξ πυρός, 15 καὶ
οἱ πόδες αὐτοῦ
ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ, ὡς
ἐν καμίνῳ πεπυρωμένοι, καὶ
ἡ φωνὴ αὐτοῦ
ὡς φωνὴ ὑδάτων
πολλῶν, 16 καὶ
ἔχων ἐν τῇ
δεξιᾷ χειρὶ αὐτοῦ
ἀστέρας ἑπτά, καὶ
ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ
ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα
ἐκπορευομένη, καὶ ἡ
ὄψις αὐτοῦ
ὡς ὁ ἥλιος
φαίνει ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ.
17 Καὶ ὅτε
εἶδον αὐτόν, ἔπεσα
πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ
ὡς νεκρός, καὶ ἔθηκε
τὴν δεξιὰν αὐτοῦ
χεῖρα ἐπ' ἐμὲ
λέγων· Μὴ φοβοῦ· ἐγώ
εἰμι ὁ πρῶτος
καὶ ὁ ἔσχατος
18 καὶ ὁ
ζῶν, καὶ ἐγενόμην
νεκρὸς, καὶ ἰδοὺ
ζῶν εἰμι εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων, καὶ ἔχω
τὰς κλεῖς τοῦ
θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.
19 γράψον οὖν ἃ
εἶδες, καὶ ἅ
εἰσι καὶ ἃ
μέλλει γίνεσθαι μετὰ ταῦτα· 20 τὸ μυστήριον τῶν
ἑπτὰ ἀστέρων
ὧν εἶδες ἐπὶ
τῆς δεξιᾶς μου, καὶ
τὰς ἑπτὰ
λυχνίας τὰς χρυσᾶς. οἱ
ἑπτὰ ἀστέρες
ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ
ἐκκλησιῶν εἰσι,
καὶ αἱ λυχνίαι αἱ
ἑπτὰ ἑπτὰ
ἐκκλησίαι εἰσίν.
Α-ΠΟΚΑΛΥΨΙΣ (ΤΟΥ ΘΕΟΥ) Ε-ΛΛΑΣ(ΝΗΣΟΣ ΠΑΤΜΟΣ) Ι-ΗΣΟΥΣ(ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ) Α=ΑΛΗΘΕΙΑ(Α-Ω) Ε=ΕΓΩ-ΕΙΜΙ Ι=ΙΣΧΥΣ-ιησούς ΑΕΙ=ΕΓΩ-ΕΙΜΙ Η ΙΣΧΥΣ(ΙΑΧΒΕ=Ο ΩΝ) ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ(ΑΕΙ=ΑΙΩΝΙΩΣ) ΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΕΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ-ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΕΙ Η ΕΛΛΑΣ-ΕΛΛΗΝΑΣ και ο ΕΛΛΗΝΑΣ δεν είναι άνθρωπος αλλα Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ Ελληνες(ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε)(πότε θα επανακτήσουμε ως λαός τα προαιώνια δικαιώματα μας είναι κατι που θλίβει καθε σκεπτόμενο ΕΛΛΗΝΑ) ΙΗΣΟΥΣ-ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΛ--------ΛΑΣ ΙΩ--------ΑΝΝΗΣ Ε-Λ-Ω-Ι(ΙΩΕΛ-ΙΩΗΛ) "ΕΛΩΪ ΕΛΩΪ ΛΑΜΑ ΣΑΒΑΧΘΑΝΙ" (ηλί ηλί-θεέ μου θεέ μου) ΕΛ--------ΛΑΣ ΙΗ--------ΣΟΥΣ Η-Λ-Ι-Ε ΗΛΙα-ΗΛΙα-----------ΗΛΙΕ-ΗΛΙΕ (θείε ήλιε-θείε ηλία-θεέ μου θεέ μου) ΕΛ-ΛΑΣ---ΙΗ-ΣΟΥΣ ΧΡ-ΙΣΤΟΣ----ΙΩ-ΑΝΝΗΣ ΗΛΙε----ΧΡΙΩ ΑΠ-ΟΚΑΛΥΨΙΣ-ΠΑ-ΤΜΟΣ Α-ΓΙΟΝ Π-ΝΕΥΜΑ=ΠΑ-ΤΗΡ(ΠΑ-Ν=ΑΕΙ) ΧΡΙΣΤΟΣ=ΧΡΙΣΜΕΝΟΣ=ΧΕΕΙ-ΧΡΕΙΕΙ ΧΑΡΙΝ-ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ ΠΑΤΜΟΣ=691 ΙΩΑΝΝΗΣ=1119 ------------------ 1810 ΑΛΗΘΕΙΑ=64 ---------------- 1874=ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙςΤΟΣ 1000=Ά 800=Ω 10=Ι Α=ΑΛΗΘΕΙΑ Ω=ΩΝ Ι=ΙΑΧΒΕ-ΙΗΣΟΥΣ-ΙΩΑΝΝΗΣ
(αποκάλυψις
ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ήν έδωκε αυτώ Ο ΘΕΟΣ...)
ΙΩΑ-ννης(ιάω)
1οοο=Ά(χριστός-αγάπη)
81ο=παράκλητος(πνεύμα-σοφία)
Ο Ά ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ
(ο Β' είναι αυτός που ερμήνευσε-διασάφησε την αποκάλυψη) ΙΗΣΟΥΣ=888 ΧΡΙςΤΟΣ=986 ------------------ 1874(ΆΩΟΔ='ΑΔΩ Ο-ΜΙΚΡΟΝ @ ΔΌΩ Α-ΛΦΑ ΟΔΏ ) ΙΩΑΝΝΗΣ=1119(λόγος=373χ3=1119) ΙΗΣΟΥΣ=888(χριστός=λόγος) ------------------ 2007 153=ΕΚΑΤΟΝ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑ ΤΡΙΑ=1741 ΕΛΛΑΣ=======================266 --------------------------------------------- 2007 ο αριθμός της ελλάδος είναι 153-του υδροχόου =Γ' ΔΙΑΘΗΚΗ-ΕΠΟΧΗ (οι 153 ιχθείς που αλίευσαν οι 7 μαθητές με εντολή του αναστημένου ιησού) στο τελευταίο κεφάλαιο του κατα ιωάννη ευαγγελίου ο κύριος εξαγγέλλει-στον πέτρο ότι θα κρατήσει ζωντανό τον ιωάννη εως ότου ξανάρθει-και πραγματι ο ιωάννης μένει ζωντανός μέχρι που ο ιησούς χριστός έρχεται και του δίδει την αποκάλυψη=τρίτη διαθήκη στην πάτμο, σε ελληνικό χώρο-στην ελλάδα. 2007=2+7=9 2=εν αγάπη 7=εν σοφία ------------ 9=εν δημιουργία-ζωή 2=γεννητορες=δίπολον 7=τέκνα=δώρον 9=δημιουργία(333) Α'ΔΙΑΘΗΚΗ-ΕΠΟΧΗ=ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ-ΝΟΜΟΣ(ΑΔΑΜ-ΜΩΎΣΗΣ) Β' ΔΙΑΘΗΚΗ-ΕΠΟΧΗ=ΧΡΙΣΤΟΣ-ΑΓΑΠΗ-ΛΟΓΟΣ Γ' ΔΙΑΘΗΚΗ-ΕΠΟΧΗ=ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ-ΣΟΦΙΑ-ΠΝΕΥΜΑ Α' ΔΙΑΘΗΚΗ=ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ=αίγυπτος Β' ΔΙΑΘΗΚΗ=ΟΡΟΣ ΣΙΩΝ=ισραήλ Γ' ΔΙΑΘΗΚΗ=ΟΡΟΣ ΠΑΤΜΟΥ=ελλάς (νήσος πάτμος πρώτη αποκάλυψη@ δεύτερη όρος πεντελικόν-βριλησσός) αίγυπτος=αετία=αετός-σύμβολο του πνεύματος-ισχύος ελλάς=θείος λίθος=θείος-πνευματικός ομφαλός (διαχρονικά παγκόσμιος) ισραήλ=ισχυρός=δύναμις-ισχύς αληθείας ΙΩΑΝΝΗΣ=σημαίνει ο πεφωτισμένος(γιόχ-άννα=θείον φώς) ΠΑΤΜΟΣ=η αναδυθείσα εκ των θείων υδάτων-ατμών(π-ατμός) για να γίνη η γη που θα "πατούσε πάνω της ο θεός και η αλήθεια του σημ:ο ιωαννης δεν είναι ένα ανθρώπινο όν-πνεύμα(ο ιστορικός ιωάννης)αλλά το προαιώνιο πνεύμα του θεού που κατέρχεται προς τον άνθρωπο και γίνεται φορέας -αποκαλύπει την θεία αλήθεια.("και λεγουσιν μοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και εθνεσιν και γλωσσαις και βασιλευσιν πολλοις". ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 10:11 )(όπως και ο ιωάννης ο πρόδρομος για τον οποίο ο ιησούς είπε: και ει θελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλιας ο μελλων ερχεσθαι (ματθ.11:14)
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ(ΑΛΗΘΕΙΑ)-ΕΛΛΑΣ(ΕΙ)-ΙΗΣΟΥΣ(ΙΩΑΝΝΗΣ)
ΠΝΕΥΜΑ
ΑΓΙΟΝ ΤΡΙΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ-ΔΙΑ ΤΡΙΤΗΝ ΦΟΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ(ΤΡΙΑΣ) ΜΕΣΣΙΟΥ ΜΕΝΑΧΕΜ-Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ(ΜΕΝΑΧΕΜ) ΟΣ ΕΣΤΙ-Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΦΥΣΗ-ΘΕΣΗ ΣΟΦΙΑ ΘΕΟΥ-Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ=ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ι-ΩΑΝΝΗΣ+Α-ΠΟΚΑΛΥΨΙΣ+Π-ΑΤΜΟΣ=Ι-Α-Π(ΕΤΟΣ)
Ο ΙΑΠΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ(προμηθέας-επιμηθέας-μενοίτιος-άτλας) (ΙΑΦΕΦ/ιαπετοί=έλληνες-ΣΗΜ/σημίτες=εβραίοι-ΧΑΜ/χαμίτες=αιγύπτιοι) π-α-ί-ς(σοφίας=παράκλητος-πνεύμα)(η σοφία=αρετή των ελλήνων) Ι-ΗΣΟΥΣ-ΙΩΑΝΝΗΣ(ΛΟΓΟΥ-ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ) Ω-ΜΕΓΑ (ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ) Α-ΛΦΑ(ΛΟΓΟΣ) --------- Ν-ΟΜΟΣ-ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΙΣ 3 ΔΙΑΘΗΚΕΣ-ΕΠΟΧΕΣ(ανταπόδοσης) Ν-ΟΥΣ-ΝΟΗΣΗ=Α'ΔΙΑΘΗΚΗ(ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΤΕΛΕΙΩΣΗ-ΛΟΓΙΚΗ) Η-ΘΙΚΗ=Β'ΔΙΑΘΗΚΗ(ΗΘΙΚΗ ΤΕΛΕΙΩΣΗ-ΑΓΑΠΗ) Σ-ΟΦΙΑ=Γ'ΔΙΑΘΗΚΗ(ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΕΛΕΙΩΣΗ-ΣΟΦΙΑ)
Ε=ΕΙΝΑΙ-ΕΩΝΟΣ(ΤΟΥ Ε-ΩΝΤΟΣ)
Λ=ΛΑΟΣ(ΛΟΓΟΣ) Λ=ΛΟΓΟΥ Α=ΑΓΑΠΗΣ Σ=ΣΟΦΙΑΣ ΛΑΣ=ΛΙΘΟΣ(ΘΕΙΟΣ ΟΜΦΑΛΟΣ) ΛΑΟΣ=ΛΙΘΙΝΟΣ(ΘΕΪΚΟΣ) ΛΟΓΟΣ ΛΟΓΟΥ=ΓΕΝΝΗΤΩΡ-ΕΣ ΛΟΓΟΣ=ΘΕΟΣ-ΥΙΟΣ ΑΓΑΠΗ-ΣΟΦΙΑ=ΑΛΗΘΕΙΑ-ΘΕΟΣ ΠΑΤΗΡ |