Σκοπός του Εργάτη του Πνεύματος είναι η Υπηρεσία. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, σωστά υπηρετεί κανείς όταν απαρνηθεί κι αυτή ακόμα την Υπηρεσία, όταν πάψει να αναμένει καρπούς από τους κόπους του, και αφήσει τα αποτελέσματα στον Θεό.
Ο πολεμιστής του Πνεύματος δεν είναι τεμπέλης,
αντιθέ-τως! Μπαίνει βαθιά στο διαλογισμό του, ισορροπεί, ευθυγραμμίζεται με τη
θεία Βουλή και τότε είναι έτοιμος και πράττει το τέλειο κάθε στιγμή, χωρίς καν
να σκέ-φτεται ότι "τώρα πρέπει να κάνω αυτό για να προσφέρω υπηρεσία"
κ.λπ.
Όταν πάψει κανείς να αναμένει καρπούς από ό,τι κάνει, και καθαρίσει το νου του από τη διανοητική μόλυνση, τότε γίνεται εκπληκτικά δημιουργικός εν Πνεύματι. Έτσι κι αλλιώς το χορτάρι θα συνεχίζει να φυτρώνει ακόμα κι αν εμείς κλείσουμε τα μάτια μας, οπότε ας καθαρίσουμε το νου μας απ' όλα αυτά που τον βρωμίζουν στη καθημερινότητα (άγχη, φροντίδες κ.λπ.) Τότε θα πράττουμε αμεσότερα το καλό.
Το ζητούμενο δεν είναι να πάψουμε να πράττουμε αλλά να πάψουμε να είμαστε προσκολλημένοι σε αυτά που συμβαίνουν, σαν τα παιδιά που περπατάνε αγνά και χαίρονται κάθε στιγμή. Να αφεθούμε δηλαδή στο θέλημα Του με εμπιστοσύνη, να σταματήσουμε να το παίζουμε θεοί έχοντας άγχος για όλα... Ο σοφός δεν αγχώνεται, δεν μολύνει τον εαυτό του με αρνητικότητες αλλά συντονίζει το αυτί του ώστε να ακούσει την οδήγηση του Θεού...
